9152S7401

§ 88.

Duchowieństwo hodowlą koni zajęte.

Pomimo poniżenia w jakie wpadło duchowieństwo tych wieków, przejęte życiem światowem, ważne jednak ono zawsze wyświadczało przysługi tym wszystkim so-cyalnego bytu warunkom, które za ważne i konieczne uważano.

Nietylko stan ryserski oddawał się hodowli koni; duchowieństwo, zajęte sprawami duchownemi i rolnictwem miało także hippiczne zakłady i dostarczało koni bojowych, któremi nieustannie frymarczyło. Pierwszym zawiązkiem takich stadnin, bywały konie ofiarowywane klasztorom przez starych wojowników, którzy na schyłku żywota sami mniszą przywdziewali sukienkę, albo przez rycerzy pochopnych do czynienia ofiar dla swojego, krewnych lub przyjaciół zbawienia, jak się o tern przez liczne a stare przekonać można dokumenta:

„Roger starszy syn Engenalda był zabitymi; rodzice srodze dotknięci tą stratą, udali się do klasztoru Ouche i prosili o modły u mnichów, którym dla ocalenia duszy syna od potępienia, oraz dla własnego zbawienia, ofiarowali Rogerowego konia bojowego, wysokiej nader ceny. Ponieważ koń był dobry, przeto Esnauld zaproponował mnichom jego nabycie za majętność Boąuenay, co przyjętem zostało. Esnauld otrzymał od księdza Roberta konia, swego krewnego Rogera i oddał kościołowi majętność.¹¹

Opactwo Mont saint Michel, jedno z najsłynniejszych w chrześciaństwie, miało znamienite stado, a zakonnicy^ łożyli najszczególniejsze staranie około chowu koni,

266