FizykaII34001

334

*

współczynnik załamania dla powietrza i wody, a przez n' dla powietrza i szkła tu użytego, nareszcie przez n" współczynnik załamania dla wody i tego szkła, tudzież położywszy kąty len = i, och — r — pbc, qba = r" — rab, h&s = i',

334

*

■sin i

mamy

sin i'

sin r

sin r

sm r

sin r sin r

— = n", a że kąt

sin r'

n

n

i, — i', r' — r", więc także

Fig. 175.

t. j. względny współczynnik załamania dwóch ciał przezroczystych równy jest ilorazowi, który otrzymuje my, dzieląc współczynnik załamania dolnego ciała względem próżni przez współczynnik załamania ciała górnego względem tejże.

§ 54. Geometryczne wykreślenie promienia załamanego. —

F /ił ^X^\	p A M E 7N -
W
	n

Fig. 176.

Znając prawo Snelliusa, nie trudno wykreślić kierunek załamanego promienia, jeśli dany jest kierunek promienia padającego i współczynnik załamania. Niechaj tedy MN {Fig. 176) wystawia przecięcie płaszczyzny padania z płaszczyzną rozgraniczającą dwa ciała przezroczyste od siebie, lub ze styczną wspólnej ich powierzchni. Z punktu padania A opiszmy na płaszczyźnie załamania dwa półkola, których promienie AE i AF tak się mają do siebie, jak wykładnik załamania n: 1. Jeżeh !SA jest kierunkiem padającego pi^-0' mienia, przedłużmy tenże aż do punktu K na okręgu półkoła, opisanym promieniem AE, i P⁰' prowadźmy do niego w tymże punkcie styczną KL, a z teg° ostatniego punktu znowu styczną LR do koła, opisanego p^r°'