FizykaII40901

405

niu na białej ścianie lub na przeźroczystej zasłonie dla lepszego uwidocznienia na tych przedmiotach pewnych szczegółów, które wolnemu oku mało są przystępne, albo wcale niewidome. W tym celu przed szkłem przedmiotowem, złożonem z kilku soczewek i zastępującem miejsce zbierającej soczewki achroma-tyczno-aplanatycznej o krótkiej odległości ogniskowej, umieszcza się taki przedmiot w oddaleniu, mało co większem, niż ta dalekość ogniskowa. Przez to powstanie obraz w oddaleniu od szkła pi-zedmiotowego, któi’e jest wiele razy większem, niż oddalenie przedmiotu od niego, wskutek czego rozciągłość jego w tym samym stosunku większą okazać się musi. Ażeby jasność obrazu, otrzymującego oświetlenie swoje od przedmiotu, była dostateczną, potrzeba ten przedmiot mocno oświecić. Do tego używa się albo bezpośrednich promieni słonecznych (jnikro-skop słoneczny), albo światła Drummonda, (mikroskop gazowy) , albo nai*eszcie światła elektrycznego (mikroskop foto-^elektryczny). W każdym razie skupia się światło na przeźroczystym przedmiocie za pomocą soczewki zbierającej lub stosownego systemu takich soczewek; przedmiot zaś nieprzeźroczysty oświeca się z przodu za pomocą źwiei’ciadła, z-boku ustawionego. które rzuca nań jasną wiązkę zbieżnych promieni światła, pochodzących z pewnego miejsca za takim przedmiotem.

Fią. 223 wystawia rzutnię obrazów słoneczną, osadzoną Wstocownvm otworze okiemcy. zamieniająca izbę w prawdziwą

Fig. 223.

ciemnię. Koniec mosiężnej rury t przyśrubowany jest w stosownej oprawie do rąbka otworu okiennicy, zamkniętej soczewką a, Przed którym zewnątrz izby znajduje się heliostat, rzucający na soczewkę a promienie światła w kierunku osi tej rury. Promie-