FizykaII59101

587

V

587

V

na między niemi przechodzi, kolcami metalowemi opatrzone. Aby Ą-E z tego konduktora nie uchodziła za prędko po szklan-nym słupku g, daje się mu kształt wystawiony w Mg. 321, która okazuje przecięcie wraz z pierścieniem, osadzonym na długim trzonku. Kula a jest u dołu, jak widać, trochę w siebie wciągnięta i zawiera kilka walcowych wydrążeń, blachą wysłanych. W jedno z nich, idące pionowo z góry na dół, wkłada się trzonek pierścienia, w drugie, poziome, wsuwa się pręcik, pokryty cynfolią i zakończony gałką 2 do 3 cali w średnicy mającą. W mniejszych machinach zamiast metalicznćj gałki znajduje się rodzaj kulistego odcinka, słabo zakrzywionego. Do bicia mocnych iskier z konduktora wsuwa się w niego ten pręcik tak głęboko, aby doń rzeczona blaszka całkiem przylegała; chcąc zaś z niego elektryczne wiązki światła otrzymy-Fig. 321.    wać, wyciąga się pręcik

'    mniej lub więcćj, nie wyj

mując go wszakże całkiem. Pierścień z drzewa lipowego należący do konduktora i na takim samym trzonku osadzony, zawiera ^w swem wydrążeniu mosiężny drut, na kształt śruby skręcony, który będąc w styczności z konduktorem za pomocą blaszki cyn-folii i powiększając tym sposobem powierzchnię jego, znaczną ilością elektryczności naładowuje się. Ponieważ -j- E szyby i ^z — E nacieradła, przyciągając się nawzajem, osłabiają influen-^cyjue działanie na konduktory, więc aby napięcie elektryczne