FizykaII28801

282

chodzące, na płaszczyźnie kąta, utworzonego linią SC i styczną drogi ziemi tamże, i to między ramionami jego ciągle zostają, więc pozorne miejsca gwiazdy S leżeć będą na końcach linij. wykreślonych z prawdziwego jej miejsca równolegle do keżdoczes-nej stycznej drogi ziemi, zatem na obwodzie elipsy, której wię-

r

ksza oś widzieć się daje pod kątem 1". 2 ar o. tan —- - 40". 5;

O

mniejsza zaś pod kątem

c    sin b

1". 2arc tan — . -—-

1 -j-    . s/i—sinń²

t. j. pod kątem od szerokości gwiazdy zawisłym.

Wszystkie przeto gwiazdy, mające równią długość, a nie równe szerokości, muszą opisywać elipsy, w^r których środku one same się znajdują, a których większe osie mają niezmienną wielkość = 40". 5, mniejsze zaś osie tem bardziej skróconeini się okazują, im jest mniejsza szerokość gwiazdy, t. j. im bliżej ekliptyki gwiazda jest położona, co też z wyrażenia (III) bez pośrednio wynika.

Gwiazdy nareszcie, leżące na samej płaszczyźnie ekliptyki (Fig- 135), mając szerokość b — o, muszą opisywać tylko większą oś rzeczonych elips, t. j. po-r ruszać się na linii, której wielkość równa tejże osi, zatem oddalać się od prawdziwego miejsca swego to na prawo o 20". 25, to znowu o tę & samą.iłość sekund na lewo, bawiąc przez pół roku ciągle na jednej, a przez drugie półrocze ciągle na przeciwnej stronie od tegoż miej-

->-x.    . .    ,. _r

sca, co juz z samej ngury, rozumując podobnie, jak wyżej, łatwo okazać. Zjawisko aberacyi w^re wszystkich swmich szczegółach wynika przeto z teoryi zupełnie tak, jak się w^r istocie na niebie oku naszemu przedstawia, a każda z tych małych elips aberacyjnych na niebie, którą odpowiednia gwiazda zdaje się w ciągu roku opisywać, jest wiernem odzwierciedleniem drogi, przez ziemię około słońca rok rocznie opisy-