FizykaII46101

457

jak w punkcie h'\ zatem dla ciemnych pierścieni są te grubości w stosunku liczb parzystych 0,2, 4, 6... a dla pierścieni jasnych w stosunku liczb nieparzystych 1, 3, 5, 7 i to bez względu na krzywiznę użytej soczewki i na barwę przechodzącego przez nią światła. W ogóle zaś grubości warstewek, tworzących pierścienie, mają się do siebie tak, jak kwadraty średnio tychże pierścieni. Nadto Newton wykrył, że średnice jasnych i ciemnych pierścieni, a tem samem grubości warstewek, którym te pierścienie odpowiadają, są różne według kierunku, w jakim patrzymy na to zestawienie szkieł, okazując się najmniejszemu gdy ten kąt jest prosty, a stając się coraz większemi w miarę zmniejsza-

d

nia się jego. Prawo tu panujące wyraża formułka A —->

w której, d oznacza grubość warstewki przy prostopadłem, A przy. skośnem patrzeniu, r zaś kąt, który w tym ostatnim wypadku promienie do oka przychodzące zamykają z prostopadłą padania wewnątrz warstewki. Dla skrajnśj barwy czerwonej pierwszego rzędu, t. j. odpowiedniśj pierwszemu jasnemu pierścieniowi, patrząc z góry na przyrząd Newtona prostopadle, grubość warstewki powietrza wynosi 000016115 mm., a dla skrajnej fioletowej 0-00010151 mm. Z porównania tych liczb z frenelowskiemi długościami fali odpowiednich barw okazuje się, że ce właśnie ¹/_i cz. tamtych wynoszą. Tak samo też w o-gólności następuje zabarwienie cienkich blaszek z każdego innego ciała przezroczystego, z tą jedyną różnicą, iż bezwzględna grubość- warstewki, dająca pewną barwę, według natury ciała bywa inna. Newton dostrzegł, że grubość warstewki powietrza tak się ma do grubości warstewki innego ciała przeźroczystego, dającej z tamtą równą barwę, jak się ma skaźnik załamania światła w tem ciele do 1. Średnice przeto pierścieni dla warstewki powietrza tak się mają do średnic odpowiednich pierścieni dla warstewki wody, jak 4 do 3. Wszystkie te zjawiska ztąd pochodzą, że promienie światła, od jednej powierzchni warstewki odbite, interferu-jąc z promieniami, odbitemi od drugiej jej powierzchni, przenoszą różne fazy drgania na cząsteczki eteru, w punktach interferencyjnych znajdujące się, i dla tego tam według okoliczności różne skutki sprawiać muszą, albowiem po doznanych odbiciach od

Fizyka T. II.

58