569
569
Lecz działania, dla których zrównanie
MN M'N'
scc, znoszą się całkiem 'jako równe, a wręcz przeciwne; zatćm czynność elektryczna nie może się zmniejszać ani leniwićj, ani skorzej, lecz tylko w stosunku jak rosną, kwadraty z odległości elektrycznych cząstek od siebie. Jeżeli więc przez m i m! wystawimy sobie dwie, w osobnych punktach ześrodkowmne, ilości elektrycznego napięcia, przez r zaś odległość tych dwóch punktów" od siebie, a przez p wzajemne na siebie działanie dwńch jednostek napięcia elektrycznego w1 odległości = 1, będzie natężenie P działania tych elektryczności na siebie wyrażać się mm'
przez P =.p. — — , które .według jakości stanu tych cząstek
mm
elektrycznych objawia się przyciąganiem, jeśli P —
mm'
odpychaniem, jeśli P-
Jeśliby elektryczność by-
ł
fe wynikiem jakiejś osobliwszćj materyi, ilości m, tri przedstawiałyby masy onśj, jeśli zaś ona jest ruchem najdrobniejszych Cząstek ciała, głoski te wystawiają ilości ruchu.
Za pomocą tego zasadniczego prawra i powyższego twierdze-nia> iż wr stanie rówmowagi wypadkowa działań wszystkich cząstek wrnlnćj elektryczności na każdy punkt, leżący wewnątrz do-breg° przewodnika, musi być = o, można wyrialeść nie tylko, jak S1§ cjŁktryczność układa na powierzchni izolowanego przewodni-ba> lecz także całkiem ogólnie oznaczyć ułożenie jćj na powierzch-maęh jakiegokolwiek zestawienia przewodników, zostających Pod wpływem albo samych wzajemnych działań, albo tćż i dzia-tąó naelekiryzow'anych złych przewodników". Chociaż zagadnie-nie o napięciu elektrycznem i naelektryzowaniu przez w"pływ"
' * uencyą), tak ogólnie postawione, da się tylko za pomocą wyższego rachunku *) zupełnie rozwiązać, jednak przy pomocy Powyższego prawra nietrudno zrozumieć, że napięcie elektryczne
') Ob Urbański. Uber ein Problem aus d«r Electrostatik. Lemberg. 1850, gdzież Vortrage tiber hohere Physik. Lemberg 1857, a obszerniej Poisson.
emo res de 1’acad. des Sciences T. V; tudzież Piana w Memoire della reale Accademia della scienze di Torino. Ser. II. T. YII. 1845.
Fizyka T. 11 72