1. Działania jednostki i towarzyszące im myśli i emocje rodzą się i rozwijają jako elementy współtworzące określoną opowieść.
motywacyjny mechanizm ukierunkowany na znalezienie sensu dla siebie w biegu zachodzących zdarzeń, poprzez nadanie własnym działaniom i ich rezultatom określonej narracyjnej funkcji w kontekście dziejącej się, zrozumiałej historii.
Jest to szczególny przypadek autonomicznych procesów rozumienia, sterowanych przez zaktywizowany schemat poznawczy, (mówiąc prosto: aktywizuje się pewien schemat i działania ukierunkowują się na podtrzymanie go) 2. intencje, postawy, uczucia są subschematami (składnikami) schematów autonarracyjnych. Determinują one krystalizację aspiracji, ideałów, wizji pożądanej przyszłości.
Treści te mocno osadzone w danej kulturze.
Regulują nie tylko czysto poznawcze procesy rozumienia własnej osoby, ale kształtują też realne emocje i motywacje - to stanowi przesłankę realnych działań.
Zawierają dwa rodzaje procesów:
1. procesy rozumienia siebie (czego chcę? czego się obawiam?)
2. procesy konstruowania procesu doświadczania własnych emocji
Treść emocji i motywów jednostki jest kształtowana w toku interpretowania przez nią zdarzeń w których uczestniczy jako określonych historii.
Averill - społecznie wytworzone przepisy przeżywania i odgrywania przed innymi określonych stanów emocjonalnych (na uczeniu sie ich polega proces socjalizacji)
Sarbin - każdy z nas przeżywa emocje jako aktor określonej sztuki
ten mechanizm pozwala jednostce na realne odczuwanie emocji i motywów popychających ją do określonych działań.
Synergiczne działanie tych mechanizmów pozwala zachować stabilnośćzachowań i dużą odporność na naciski zewnętrzne.
Ale!
Te motywy mogą się nie wykształcić lub być rozbieżne. Dlaczego?