576
nitki (str. 369 w T. I). Na tćm tćż prawie oparł Kulomb urządzenie swoich szalek skręcenia, które w dzisiejszćj formie przed-
stawia rysunek {Fig. 315).
Fig. 315.
Skrzynka walcowa, lub prostokątna ze szklannemi ścianami bocznemi ma równie dobrze izolujące wieczko z dwoma okrągłemi otworami, jednym w samym środku, a drugim przy brzegu, Do piewszego jest przytwierdzona rurka szklanna z mosiężną osadą na górnym końcu, gdzie się znajduje mikrometr, składający się z dwóch małych krążków: jeden z nich, stały, jest podzielony wzdłuż obwodu na 360°, drugi zaś, ruchomy niezależnie od rury, ma na sobie znaczek, który wskazuje, o ile go obrócono. Na tym ostatnim stoją zwykle dwa słupki, podtrzymujące- cienki poziomy wałeczek z okręconą na sobie nitką srebrną, na którćj dolnym końcu wisi metalowy drucik z pochewką, utrzymującą lekki pręcik z gumilaki w poziomem położeniu przez to, że gałeczka ź rdzenia bzowego lub mały krążek złoconego papieru o 6 do 8 liniach średnicy na jednym jego końcu jest zrównoważony z lekką chorągiewką papieru na drugim końcu. Można jednak także w środku tego krążka osadzać pionowo mały pręcik z główką, który obraca się z nim razem i utrzymuje rzeczoną nitkę, jak to widać na rysunku. Otwór drugi przy brzegu wieczka służy do wkładania szlannćj rurki lub pręcika szelakowego z metalową gałecżką na dolnym końcu, czyli w ogóle do wprowadzania ciała naelekryzowanego do wnętrza przyrządu. Na bocznćj ścianie skrzynki w połowie jćj wysokości znajduje się podziałka, a punkt jćj zero przypada na tćj samćj pionowćj płaszczyźnie, co punkt zero na obwodzie krążka mikrometrowego; na dnie zaś tćj skrzynki umieszczona jest miseczka z chlorkiem wapniu dla u trzy my wa-