FizykaII75701

751

sze części tego przyrządu są: 1) Okrągłe zwierciadło stalowe, 1 milimetr grube a 19 m. w średnicy mające i zawieszone na

nieskręconój 4 cale długiej nitce jedwabnej wewnątrz walcowej 17 milimetrów grubej i po bokach tafelkami zamkniętej puszki miedzianej A z pionową rurką na której wierzchu urządzenie, ową nitkę trzymające, jest osadzone. Zwierciadło to jest magnesem, którego oś magnetyczna na jego poziomej średnicy leży. 2)Dwie cewki drutowe/)’,/!, tak po obu stronach miedzianćj puszki ustawione, iż osie ich są niejako przedłużeniem osi tej puszki. Obie cewki mają takie urządzenie, iż je do puszki zbliżać i od niej oddalać, a nawet na nią nasuwać można. Każda z nich ma zwoje o dwóch drutach 60 metrów długich a 1 milimetr grubych, których obydwa końce są opatrzone śrubowemi szczypczy-kami, służącemi do połączenia tych drutów, jak tego potrzeba wymaga. Wszystkie części całego przyrządu ustawia się tak, aby oś zwojów drutu i miedzianćj puszki była prostopadłą do płaszczyzny magnetycznego południka, zatem płaszczyzna stalowego zwierciadła, zostającego pod wpływem samego tylko jeszcze magnetyzmu ziemskiego, równoległą do płaszczyzny zwojów. Zboczenie tego źwierciadła od magnetycznego południka obserwuje się podobnie jak u magnetometru za pomocą dalowi-da, ustawionego w przedłużeniu osi puszki i cewki w odległości 2 metrów od niego razem z podzłałką, prostopadłą do ma-