774
774
1 tf
ściach bc i ab idą w tę samą stronę, czy w strony przeciwne. Zmieniając kierunek strumienia w jednym z tych drutów za pomocą komutatora można poprzednie przyciąganie zamienić natychmiast w odpychanie. Doświadczenie to uda się jeszcze le-piśj, gdy zamiast ruchomego druta abed zawiesi się na staludze ruchomy drut astatyczny (Fig. 429). To samo prawo da się tćż udowodnić za pomocą przyrządu Buffa, złożonego z dwóch krążków taśmowo-cewko-wych, z Których każdy wisi na dwóch miedzianych, 3 stopy długich taśmach, służących do przewodzenia przez nie strumieni ze stosów 4 do 6 kubkowych. Taśmy przewodniej które przed puszczeniem strumieni mają równoodległe do siebie położenie, roz-Fig. 429. biegają się zaraz widocznie, skoro strumienie, przebiegające przez krążki, mają przeciwne kierunki. Jeśli zaś te taśmy pierwotnie stały obok siebie rozbieżnie, oba krążki po puszczeniu przez nie strumieni w zgodnych kierunkach przyciągają się nawzaj em aż do zupełnego zetknięcia. Dla tego tćż iv drutach spiralnie kręconych, czyli w tak zwanych walcach elektrodynamicznych, przyciągają się nawzajem pojedyncze zakręty, skoro przez nie strumień elektryczny przechodzi. Okazać to można bardzo pięknie za pomocą przyrządu Petriny, w Figurze 430 wystawionego-Drut spiralnie kręcący się wisi nad miseczką z rtęcią tak, iż koniec jego tylko co jej powierzchni się dotyka* Już słaby strumień jednego kubka cynkowo-węglowego przezeń puszczony sprawia rodzaj oscylacyi w jego częściach śrubowych; gdyż w tej samej chwili, kiedy strumień przez drut śrubowy iść zacznie, pojedyńcze skręty jego przyciągają się nawzajem, wskutek czego koniec drutu od rtęci się oddala i strumień przerywa, F/fr. 430. 3 poczem drut dla ciężaru swego znowu