Image
41

130

drugiej klassy, z przeznaczeniem do pułku artyleryi konnćj; dnia 5 Czerwca tegoż roku przeniesiony do korpusu inżynjerów; dnia 1 Maja 1812 postąpił na kapitana z przeznaczeniem do batalijonu saperów. Dnia 22 Stycznia 1815 umieszczony w tymże stopniu w sztabie kwatermistrzostwa jenerałnego wojska Królestwa Polskiego; dnia 22 Marca 1818 miał sobie naznaczone starszeństwo w gwardyi, nie przestając należeć do rzeczonego sztabu; dnia 5 Listopada 1818 postąpił na podpułkownika; dnia 17 Listopada 1824 roku, przeznaczony został dopełnienia obowiązków dyrektora nauk w korpusie kadetów kaliskich; dnia 21 Maja 1829 postąpił na pułkownika w rzeczonym sztabie. Odbył kampanije w latach 1809, 1812 i 1813. Znajdował się w bitwach pod Sandomierzem i w wycieczce z Modlina na lewy brzeg Wisły: pod Witebskiem, Smoleńskiem, Gzalskiem, Mozajskiem, Krasnem i nad Berezyną, był w oblężeniu Gdańska, aż do kapitulacyi tej twierdzy i następnie wzięty do niewoli, zostawał w niej do dnia 14 Kwietnia 1814 roku. W r. 1812 ozdobiony był krzyżem złotym orderu wojskowego polskiego; w r. 1813 krzyżem legii honorowej. Należąc lat kilka do demarkacyi granic królestwa, otrzymał w nagrodę prac tu podjętych, order pruski orła czerwonego, order austryacki kawalerski ś. Leopolda, i rossyjskie: ś. Anny 2 klassy z brylantami i ś. Włodzimierza 3 klassy. W roku 1830 ozdobiony znakiem honorowym za lat XX służby oficerskiej. W ostatnich latach zostawał w naczelnym zarządzie Kommunikacyj Lądowych i wodnych. Był to mąż wielkiej nauki, zdolności i prawości charakteru.—W #17 roku życia, jako uczeń w szkole aplikacyjnej artyleryi inżynjerów mianowany w roku 1809 podporucznikiem wojsk Księstwa Warszawskiego; w rok później jako odznaczony zdalnością i gorliwością, przez księcia Józefa Poniatowskiego podniesiony do stopnia porucznika, we dwa lata kapitana; gdy z upadkiem Napoleona I skończył się świetny zawód, jaki mu pola bitwy dać mogły; zajaśniał nauką i talentem. W roku 1818 bawiąc w Krakowie, przyłożył się do uświetnienia żałobnego nabożeństwa przy pogrzebie Tadeusza Kościuszki. Oto podziękowanie w tej mierze Senatu Rządzącego wolnego, niepodległego i ściśle neutralnego miasta Krakowa i jego okręgu:

„Lubo przykładanie się wjakimbądź sposobie do odbytego świóżo obchodu pogrzebowego, szanownych zwłok niegdy Tadeusza Kościuszki, uważanego za cześć znakomitemu z cnót i waleczności polakowi oddaną, każdy to imię noszący, poczytuje sobie za zaszczyt, ulgę sercu przynoszący, i wynagradzający trudy przy tern poniesione; sposób jednakże, w którym pan kapitan Koss talentami swojemi przyczynid się zechciał do ułożenia i wykonania budowy ozdobnego katafalku, zniewala Senat do oświadczenia mu podziękowania za podjętą w tej mierze pracę, które pan kapitan Koss raczy przyjąć za dowód wiernego przymiotom jego szacunku.

W Krakowie dnia 27 Czerwca 1818 r.

(podpisano) Wodzicki.—Mieroszewski Sekretarz Jeneralny Senatu."

Katafalk ten Senat Krakowski: „Wchodząc w to, iż po zejściu wielkich ludzi (dosłownie wypisujem), wszystko co byt ich na tej ziemi przypomina, staje się dla potomności monumentem historycznym, a dla współziomków drogim upominkiem; bacząc nadto, ile pamięć równie cnotami jak męztwem wstawionego bohatera polskiego, którego zwłokom świeżo ostatnią cześd oddaliśmy, będzie zawsze Polakom miła, Senat ozdobny katafalk, na którym szanowne te zwłoki