Image
96

480

odbywały exekwije za zgasłą ich Panię i Opiekunkę. Rzewny był widok, gdy za wspaniałą trumną i karawanem postępował osmuconych sielan mazowieckich długi korowód, odprowadzając zwłoki zmarłej do cmentarza Powązkowskiego, aby tam spoczęły w katakumbach na wieczysty spoczynek.

SIERAKOWSKI JOZEF HRABIA.

(Bez pomnika grobowego).

Urodził się na starym Podlasiu, we wsi Opolu 1 765. Po ukończeniu nauk w konwikcie księży Pijarów w Warszawie: poświęcił zdolności swoje na usługi kraju, w zawodzie dyplomatycznym. W czasach panowania Stanisława Augusta, przeznaczony na sekretarza poselstwa Polskiego u dworu Szwedzkiego w Sztokołmie, kilka lat w tem mieście przepędził. Po rozbiorze kraju, kiedy dla Polaka zawód życia publicznego, ów główny żywioł jego w niedawnój przeszłości, zamknięty został: Sierakowski przez lat wiele podróżował za granicą. Zwiedził Niemcy, Francyją, Angliją, Włochy i Hiszpaniją. Tam wrodzony popęd do sztuk pięknych, wykształcił i zgromadził znakomite na tóm polu zabytki. Sam dobrze rysował i sztychował ('), na wystawie sztuk pięknych r. 1819 były jego próby rysunków, robót akwarelłowych i sztychów: w roku zaś 1823 rysunku architektonicznego. W roku 1812 mieszkając w Wilnie, powołany został na członka Komissyi Rządzącej, jako temczasowego rządu w tym okresie wojennym. Przybywszy w r. 1815 do Warszawy, wezwany do Rady Stanu, w następnym roku mianowany Referendarzem Stanu: w roku 1818 Radcą Stanu i członkiem Kommissyi Rządowój wyznań religijnych i Oświecenia Publicznego. Przeczuwając zgon swój bliski, przy końcu roku 1830 napisał testament, którym zapisał b. Towarzystwu Warszawskiemu Przyjaciół Nauk, znakomite zbiory swoje rycin, obrazów, modeli, antyków i innych drogocennych zabytków (²). Jako czynny członek wspomnionego Towarzystwa, Sierakowski należał do deputacyi wyznaczonój do wzniesienia pomnika Kopernikowi. Podług rysunku i pomysłu jego, dany został napis na wielkim medalu wybitym przez Władysława Oleszczyńskiego w Paryżu, na pamiątkę wzniesienia tegoż pomnika. Umarł w 66 roku życia dnia 28 Maja 1831 r.

„D.    O.    91.

,,Tu spoczywają zwłoki ś. p. JW. księdza Wojciecha Ossolińskiego, prałata, archidiakona katedry Podlaskiej, rektora Akademii duchownśj rzymsko - katolickiej Warszawskiej, członka rady wychowania publicznego, kawalera orderu ś. Anny i ś. Stanisława II klassy. Żył łat 46, zmarł dn. 29 Maja 1842 r.

Prosi o westchnienie do Boga.“

Urodził się dnia 25 Kwietnia 1796 r. na Podlasiu, z rodziny hrabiów na Tęczynie Osso-

(>) J. N. Niemcewicz Kurjer Warszawski 1831 r.

(²) E. Rastawiecki, Słownik Malarzow Polskich T. II.