img06701

138

138

'‘ostępowanie juk ua str. 1005

33. Ja kto wgląda jarmark.

Ach! któżby to wszystko zliczył! r^,s'(]iowaiiii! jak Nr. 3! •

. ' :t i u i - ' .11 ■ ■    d f> ¹    •

•“    7~* . ■ it A ar ' -!

rWOJ!

marki. Na to targi przywożą; ludzie ze wsi wiele rzeczy, których potrzeba mieszczanom, a za to kramarze i przekupni*© miejscy wynoszą zeswych składów na targowic2Q wiele takich rzeczy, jakich potrzeba wieśniakom. Tu każdy eoś nabywa, każdy coś pozbywa. « sieci lubią przypatrywać się rucWi jarmarcznemu., ale same nie powinny chodzie w ciżbę, ażeby nie* doznały jakiego przypadku.

Cóz hic oni, bydła, wozów.*-'— ^{cói Um} P^a*^ów> ^Un> P°^w™’ . • ; \ ' (^zów! Aluioze, jabłka, gruszki — miski, gar nici i dzbanu-■    ■    (szlci.

Co MtcMw, czapek, skrzyj/nek! — masła, sera, kiełbas,

(szynek!

Tu zckwki, tu piszczałki - — Cm koszyki i opałki,

Tu pńtuiki i kukiełki— la#™ szklaneczki i butelki. ...    _

Twieriadełka i obrazki— wanny, konime, cebry, faski, Ch łupka buty i kaftany—    kamizele i sulCmany.    ₍

Co tu U,o! co tii tego!—a tefita wybór jest wszystkiego.

Co tu tjełku, “targu,'swariftw co pieniędzy, co to w a-

(rów! •

34. Wieś. '.

139.

Tani na polu wśród łąk i lasów widać osadę z chat drewnianych. Każda osobno, każda pod strzechą. Kolo chat stoją staj nie, obory, gumna, chlew ki, brogi, studnie, a gdzie niegdzie szpichlerzy k. Za terni budynkami ciągną się ogTody, pasieki, a dalej łąki i'po la.

Wszystkie budynki, należące do jednego gospodarza, stanowią zagrodę; a jeźli są okazalsze to się zowią folwarkiem, Takie zagrody razem wzięte, nazywamy wsią. Każda wieś .ma swoje własne osobne nazwisko. Mieszkańcy wiejscy zowią się wieśniacy albo włościanie; a że naj-

I