KSE6153 II L81

229

1648

Czytana przez X. Sekretarza propozycya krótka. Jeno (lwa punkta w niej były: od czego będziem chcieli zacząć k on suita- s cye nasze; ieżli wprzód do obrony, czyli, według opisanego prawa, do exorbitancyej.

Ofiarował przy tent na obronę Upitej X. Arcybiskup sto albo półtorasta piechoty; X. Kujawski koni 40, piechoty 20; X. Łucki 20 piechoty.— Dziękował Pan Marszalek rycerski X. Prymasowi i X. Łuckiemu, a dziękując X. Łuckiemu za 20 piechoty, prosił o więcej. Dnulzy, aby się już nie bawili te mi mniej potrzebnenu, które od ostentationem tylko bywają, a do effektu nie przychodzą, deklaracyami.

Pan Podkomorzy Różański przypomniał swoje zdanie, że tak rozumiał, żeby żołnierzów, którzy się niepotrzebnie rozjechali z wojny, pozywać; a że tu przyjechali trzej Panowie Komissarze wojenni od Rpltej naznaczeni, prosił ich o relacją.

Pan Wojewoda Brzeski powiedział, że tej nieszczęsnej klęski Rpltej przyczyną abo żołnierz, abo Komissarze, abo Hetmani. Wywodził to, że żołnierz nic nie winien; i to, że Konns-sarze nic nie winni: wszystka wina przy Panach Hetmanach zo-stawa. Medium, jakoby rafować, do Panów duchownych o pieniądze appellacyą uczynił, to wspomniawszy a nie mianowaw-szy które, że dwa klasztory jeden 12,000 fl., drugi 80,000 na ratunek ojczyzny ofiarują. Kim przyszło do tej relacyej Panu Wojewodzie Brzeskiemu, były kontradykcye; „że ich nie bę-dziem słuchać, nie prosimy ich o relacyą; nie uciekać było; nie słuchać ich, ale sądzić, jako desertores castromm“.

P Wojewoda B r a c ł a w s k i czynił taką relacyą, wszyst-kę winę kładąc na Hetmany: media żadnych nie podawając do ratunku ojczyzny, prosił o naznaczenie czasu, żeby o tern z osobna mówić.

Pan Sendomirski. Ma ten czas czynię relacyą jako żołnierz , jako Komissarz, i jako Senator. Co czynił jako żołnierz, przypomniał \ referował to, co radził jako Komissarz; podawał medium do ratunku ojczyzny jako Senator, żeby Pana Wojewodę Ruskiego, jako tego, do którego żołnierz ma wielkie serce,