291
ma dobrze uzbrojone serce, sumtmbere by jednak w tak ciężkim razie przyszło, gdyby nie wiedział, że niebieskiemu ve]Je wszystkie ziemskie kreatury responderr muszą: „ fiat-,"', Zapraw-dęć zawistne w tej mierze stało się niebo, że tanto et tali sideri, sarmackiemu auktorowi dłużej świecić nie dopuściło: aleć i tego mieć nie cliciało, aby już kiedy ręka ludzka, ale raczej sama niebieska, wziąwszy do siebie jego, trzecią a wieczną w niebie kładła mu koronę. Nie Iza tedy Krółewicowi JMci Karolowj,, jedno łzy z oczu starłszy, udać,się tam, gdzie [go animusz] Zygmunta III non degener prowadzi. Aczci życzyłby był sobie wprzód przed tą Rpltą speciasis gaudere miUtiae titulis, wprzód zdobyczan, nieprzyjacielskiemi napełniać fabryki Bogu poświęcone, wprzód jednem słowem tryumfować, niźli panować,— lecz sprawił to inaczej wszystkiego świata gęneraluy stupor, pogaństwa zaś metus. Metyębat pogaństwo, doznawszy raz walecznej ręki i mężnego serca ś. p. Króla JMci, na którego wywarłszy wszystkie Ottonianskie siły na one wszystkiemu światu i narodom sławuią Cbocimską wojnę, Osman Cesarz Turecki tam wojsk swych nie mało straciwszy, po małej chwili i siebie stracił samego. Kusić się na potem pogąństwro metuebat. Stupe-bat także ckrześciaństwo, widząc wielkie z różnych cudzoziemskich państw zebrane Moskiewskie wwtjska; a onym (co wiekowi podawać będzie j wojenne znaki pod nogi JKMci z rąk wy padały. Per stuporem tedy clirześciaństwa, et metum pogaństwa, Władysław7 IV regnum hoc felicitate pach bearerat, quam totus mirabatur orbis, mirabaturąue usąue ad mmdiam. In tam alta pace kończąc dni panowania swego, nie przyszło Krółewicowi JMci Karolowi, jedno wespół ze wszystkim światem dzieła wto-jćnne Króla JMPana brata swego admwari\. a teraz, mając one w świeżej pamięci, podobnem sercem i odważnym gotów' imi-tari bojem. Pokazują zaraz i same primordia, co za serce ma i co za cliuć do usługi tej sobie ulubionej Rpltej, gdy w swej właśnie żarliwej chęci i affektu, ośm set ognistego ludu na de-tensę jńj swęym wiasnym. w'yprawił kosztem, tej mówię zacnej Rpltej, której Królewic JMć ofiaruje się służyć jako matce, sza-nować jako opiekunkę, kochać się jako ??? altrifp domus sttae
19.