KSE6153 II L66

514

1049

Hieronim Leśniowolski (Chorąży Czerski); P. Chorąży Warszawski (W. Opacki), P. Podczaszy Warszawski, P. Cieeiszewski (Tomasz) Czośnik Liwski, P. (Waler. Lasocki) Sędzią Wyszogrodzki;— Posła Ziemie Wiskiej nie było: JMP. Brochowski (Felis, Pisarz Zakroczymską.

Między sobą obrali zgodnie Marszalka JMPana Brochowskiego Pisarza Zakroczymskiego. Ten morę eonsueto /wsiadłszy miejsce swoje, posłał po JMP. Rosła KJMci, którym był JMP. Szymanowski, tenże, co i na partykularnym Sejmiku; który przyszedłby i przywitawszy sio z IchMościami, zasiadłszy na miejscu zwyczajnem jako Poseł, nie oddawszy kredensu, do czytania Instrukcyej przystąpił. Której mu czytać nie dopuścili, pytając się pierwej o kredens, według dawnego zwyczaju On się składał pierwszym kredensem, który miał na partykularny Sejmik, pro attestett-ione IchMć Obywatelów Ziemie Warszawskiej niektórych ftclem appelowawszy. Czego gdy mu nie przyjęto, ukazując to, że msza rzecz jest mieć na partykularny a insza na Generalny kredens, a pnij się w tej mierze na error skarżył,rAe nie był z Kancelaryej infonnatns, tedy mu ten error lcłiMMć przyjąwszy, do Instrukcyej przystąpić kazali; dając mu w tej mierze opeyą, albo one czytać, albo pumtatim, jeżeliby miał,no nowego nad pierwszą instrukcyą, proponować; dołożywszy mu tego, aby sobie o IchMMć, że mu tę opeyą dają, si-■nistpre nie rozumiał, ab\ wczemkolwiek (YujiiifaM funkeyej jego (liminutmn było. On na tern chętnie przestał; gdyż nie miał nic więcej nad pierwszą instrukeyę, którą do rąk JMć Pana Marszałka oddał, a interna JMć Pan Marszalek podług zwyczaju kilką słów odprawiwszy da gospody JMPana Posła, aby niektórzy IchMMć odprowadzili, prosił. Po odejśpiu Pana Posła KJMci, dał Pan Marszałek najpierwszy glos JMPanii .Staroście Czerskiemu, jako Posłowi Ziemie tamteeznej, który do instrukcyej JKMci stosujące sie punkta Ziemie swojej IMotam czytał: do których IchMMć drudzy, jako Posłowie Ziem swoich, odzywali sie, w czerń komu się nie zdało, ■ i punkta te, dawszy rctHon.es, między sobą zgodnie ucierali. Gdy przyszło do Huwaldowego indygenatu, na który żadną miarą Pan Starosta Czerski pozwo-