KSE6153 II L68

516

1649

164.

Bogusław Leszczyński Generał Wielkopolski,

DZIĘKUJE ZA LASKĘ MARSZAŁKA POSELSKIEGO.

Warszawa 22 Listopada 1649.

Mógłbym słuśznie prosić WMMPanów o missionem ab hoc mu-w.re: nie dla tego, abym był vetermms, bom w usłudze ojczyzny, profdear zawsze noritms ! Ale dla tego, że ret&ranus być nie mogę. Dwa razy piastowałem ten urząd na sobie od WMMPanów powierzony, dwa razy nie z należącą wygodą i usługą. Zaczeni moglibyście WMMPanowie subvenire verecundiae meae, i nie namawiać mnie na to, do czego się imparem bydź eaistimo. Ale, że czy jiuhchim, czy affekt WMMPanów' tak każe, pareo utriąue; to uważając, że jako ten bene meretur ojczyźnie, co do usługi jej przy ochocie capadtatem przynosi, tak ten non mele meretur ojczyźnie,- co z ochotą do usługi jej, i z nieudolnością się swoją nie kryje, ani tak wysoko kładzie repntaiionem i exy-stymacyę swoją, której tiąrido etiam sapientibus nócwa ceruitur. Jabym miał dla respektu tej, detraktować imperia WMMPanów z uniżonem podziękowaniem; atoli jednak tę jako pierwszą daję manifestacyą, że nic nie przyniosę do niej, jeno illibatam /idem i caeccm obedientiam, ostatka z łaski i faworu WMMPanów oczekiwając. TfLun.

165.

Andrzeja Leszczyńskiego Biskupa Chełmińskiego, Podkanclerzego Koron, odpowiedz po mowie powyższej.

Warszawa 2% Listopada 1649.

Ktokolwiek zdrowiem okiem wejrzy na teraźniejszej Rpltej faciem i jej konstytucja;, ‘a pilnie się przypatrzy, nową jakąś a dziwną, ale potężniejszą niż zgromadzonych wojsk i uzbrojonych pułków obaczy wojnę. Wojna to jest rozdwojonej fortuny przeciwnej, z łaskawą, szczęścia z nieszczęściem, a na ostatek fatorum, z opatrzną prowidencyą Boską, Pieściła nas łaskawa w rzeczy, ale nigdy nie stateczna, a najstateczniejsza i najłaskawsza przez te lata fortuna, gdy w powszechnym świata