KSE6153 II L68

716

l6oS

az wiadomość przyszła przededniem, że pierwszych dwóch kon-riycyj ustępują. Itak się Król JMć kazał nazad wojsku wrócić; a do Panów Komissarzów napisano, żeby; jako można rzecz ludziom. konkludowali. Przyszło tedy do drugich punktów. A co strony jasyru, tego odstąpili, za przyobiecaniem korrupcyej 40 tysięcy. Z Kozakami zaś traktowania nie potrzeba^powiedzieli; ponieważ są pakta Zborowskie, przy których Tatarowie mocno stanęli. Potrzeba było traktaty rozerwać, a w małej potędze trudno było do nich pójść i z znędznionem wojskiem, zgołaby było trzeba po desperacku sobie począć, i przebijać się do domu. Lepićj choć nie pewny jakikolwiek pokój trzymać. Panowie Komissarze woleli żadnego skryptu nie dawać, ani przysięgi żadnej uczynić, wziąwszy tylko od Tatarów zastawę Murzę jednego, a naszych Panów’ dwóch, jednego JMPana Woje wodzica Ruskiego, drugiego Pana.Oleśnickiego Podkomorzego Sendomirskiego dawszy Tatarom, dnia wczorajszego powrócili. Pokój, jaki mógł bydż. Do Ukrainy, nie bronili Tatarowie wojsku JKMci na stanowiska: tylko żeby bez krzywdy Kozaków. Przy traktatach od Kozaków nikt nie był, ani do Króla JMci nikogo nie posyłali. Dorozurnicwać się tedy. jaka jest pokora, i długo tego pokoju? Król JMć dma jutrzejszego jedzie do Warszawy na Sokal; a wozy na Lwów pójdą.

303.

List z pod Żwańca

17 Grudnia 1653.

Tandem hic finis hellorunt Pokój stanął, by wszy kilkakroć już na zepchnięciu zaczętych traktatów. IchMć Panowie Komissarze pod Kamieńcem listem Króla JMci zagrzani skończyli i zawarli t_vym sposobem. Upominki zatrzymane oddać Tatarom; i na potem zwyczajnie oddawać: oni za to przyjaźni dotrzymać,¹ spoinie mieć z nami przyjacioły i nieprzyjaeioły powinni, i przeciwko Kozakom, s-i non stent pactis, sami się ofiarowali. Na pewność tego zastawy’ dane: od nas P. [Lanckorońskij ’) Wojewodzie Ruski, P. [Oleśnicki] r) Podkomorzym Sendomirski; bo upominki za drugą osobę censmtur. [A Tatarowie dab też jed-