KSE6153 II L94

642

1651

Kasztelan Halicki, i inszych zacnych wiele. Atoli ich jednak z pola zegnali.

Sv 30 Jmm. Dnia wczorajszego już walna była potrzeba. Zwiedli tedy naprzód harce Tatarowie; potem wszystką siłą Kozacy. A nie wiem, co za dobry imał affekt nieprzyjaciel do naszego skrzydła, że największą zawsze wywierał na nie furyą; ale Pan Róg poszczęścił, że cale nieprzyjaciela z pola z wielką jego kieską zegnano aż w sańi tabor. Tatarowie'aż za przeprawę uciekli; których JMP. Chorąży gonił za milę. Zawarł sic tedy nieprzyjaciel w taborze z czernią',^J ale iv. JMć na cala noc z wojskiem w polu zostawał, i dotąd zostaje. Bito do tego nieprzyjaciela z dział aż do samego zmroku: w nocy ucichła strzelba, bo-i deszcz srogi lał, jak cebrem.

1 Julii. Dziś znowu jeno się brzażdzie poczęło, poczęto im ognia dawać: ale się on nocą okopał. Zostaje tak dotąd wojsko wszystko z K. JMcią w polu. Myślą o nieprzyjacielu, jakoby mu się nie dać wymknąć; bo go nakoło otoczyli, a on snąć chce koniecznie kusić się o przejście do przeprawy taborem, bo na to nad tym stanął brzegiem, że się chce przeprawić; ale żadną miarą nie może. I tak się do tej przeprawy, którą przyszedł, chce przemknąć, byle mu tylko dopuszczono. Nie masz więcej co pisać, tylko przy dziękczynieniu Bogu wszechmogącemu, prosić, aby do końca szczęścił JKMci ze wszystkiem rycerstwem.

238 b.

Chmielnicki do Mikołaja Potockiego Hetmana Wielkiego Koronnego.

z Jawzienia f w Sierpniu 1651 ¹).

■Jaśnie Wielmożny Md Jamie Krakowski Kasz inelce Mci Panie i Dobrodzieju

Widzi Bóg, żeśmy dalszego krwi rozlania nie życzyli, i ła ską JKMej koutentowaiiśmy się. Tylko, że znowu ta zaczepka z obudwu stron stała sie. Która strona winniej.sza, Bóg sam nie-

1

Porównaj Joach. Pastorii, Bell. Scyłkicn-Ćosttdnnn. Danf.isn. 165$ pag. 242.