KSE6153 II L59

707

1653

■)Q4

A WIZY KŁAMLIWE,

jakoby do Wojewody ^ndomirskiego przyniesione

około 11 Grudnia 1653.

Chmielnickiego ua śmierć znoszą; gdzie poległo wojska ośm-dziesiąi tysięcy i z Ordą; a naszych wszystkich cztery tysiące zginęło. Gdzie Kozak przybiegł dniem i nocą dając znać JMć Panu Wojewodzie Sendomirskiemu o tern, gdzie JMć kazał we Czwartek to jest undeeima Decembris Msze Święte i Te Demu laudamus odprawowae zaraz po Roratach w Pińczowie. (Zmieniły się brzydko te a wozy!)

293.

PODOBNEZ PONOWIONE DRUGIE AWIZY

około 11 Grudnia 1653.

Pewnie Król JMć potrzebę skończył pod Żwańcem z nieprzy jacielem. W obozie nieprzyjacielskim było Ordy ośmdziesiąt ty sięcy z Hanem, Kozaków zaś Kilkadziesiąt tysięcy. A Kozacy co byli w Soczawie, co o nich bajano, że pośli pewnie do. Chmielnickiego, tak jest: z rozkazania i naprawy Króla Jego Mości, ubezpieczywszy nieprzyjaciela o niesprawie wojska naszego, ubezpieczyli go, aby poszedł przeciwko wojsku JKMci; ubezpieczając za pewne o wiktoryej z Lachów, gdyby tylko sami chcieh, ażeby jakimkolwiek sposobem wywabić ich do boju. Toż czynił Han, a nasi już wiedząc o tern od Kozaków, w sprawne wojsko stało: nieprzyjaciel też w sprawie przeciwko naszym postępował z Ordą; i gdy się zbliżyli, naprzód nasi z dział srogą klęskę w nich sprawiwszy, a potem mało co ognia dawszy, tak serdecznie skoczyli, że Kozacy impetu pierwszego naszym nie wytrzymawszy, mieszać się poczęli, nasi zaś na pował ich składali. Między któremi i sam Chmielnicki okru tnie zabit. Zaczem Tatarowie zaraz tył podali, za któremi Król JMć poszedł w pogonią. mało ich co uszło, gdyż JMP. Machów ski w Hlkunartu set ludu pierwej niż Król JMć puścił się za

45.