Magazyn60401

396

BEBEL — BELGJA

w Niemczech od roku 1860 aż prawie do wybuchu wojny światowej. Bebel umarł w 19x3 roku.

Niema dotychczas żadnego dzieła o jego działalności społeczno-politycznej i publicystycznej. Są tylko dość zwięzłe biograf je rozproszone w pismach przeważnie socjalistycznych.

Ludwik Kulczycki.

Beck Józef.

B. urodził się w Warszawie dn. 4. X. 1894 r., do „zkoły średniej uczęszczał w Krakowie, studja wyższe odbywał na Politechnice we Lwowie i w Akademji Eksportowej w Wiedniu. W sierpniu 1914 r. wstąpił do Legjonów Polskich, do I pułku artylerji i brał udział we wszystkich walkach tego pułku, jako żołnierz, podoficer, wreszcie oficer baterji. We wrześniu 1917 — w związku z „kryzysem przysięgowym" i częściowem rozwiązaniem Legjonów — przeniesiony do armji austrjackiej, ukończył szkołę ofic. artylerji w Pressburgu, w marcu 1918 r. uzyskał urlop dla studjów uniwersyteckich. Po traktacie brzeskim przedostał się w ślad za ś. p. płk. Lisem-Kulą na Ukrainę, służył w III Korpusie Polskim w Rosji, brał udział w walkach tegu korpusu. W tymże okresie i później, po rozbrojeniu III Korpusu, pracował w P. O. W. na Ukrainie. Po upadku mocarstw centralnych wstąpił do tworzącego się wojska polskiego. Szkołę Sztabu Głównego ukończył w 1919. W wojnie z Rosją Sowiecką brał udział jako dowódca baterji artylerji konnej, z początkiem 1920 — w dowództwie frontu biało-rusko-litewskiego, a następnie w Sztabie ścisłym Naczelnego Wodza. W 1919 był delegowany przez Naczelne Dowództwo w misji do Rumunji. W 1921 brał udział w charakterze rzeczoznawcy wojska polskiego w konferencji litewskiej w Brukseli. W 1922—23 był attache wojskowym w Poselstwie Polskiem w Paryżu. Po przewrocie majowym 1926 r. mianowany szefem gabinetu Ministra Spraw Wojsk. Przez szereg lat należąc do najbliższych współpracowników marsz. Piłsudskiego, cieszył się całkowitem jego zaufaniem i otrzymywał od niego najbardziej odpowiedzialne misje i zlecenia. W grudniu 1927 r. w związku z zatargiem polsko-litewskim towarzyszył marsz. Piłsudskiemu w podróży jego do Genewy na sesję Ligi Narodów. W lecie 1930 objął tekę wicepremjera w gabinecie marsz. Piłsudskiego. W grudniu 1930 mianowany podsekretarzem stanu w M. S. Z. Tekę ministra spraw zagranicznych piastuje od 2. XI. 1932.

Literatura: Jó.tef Piłsudski* 1926—1930. Przemówienia — Wywiady — Artykuły. Warszawa 1931. — Polska Organizacja Wojskowa. Szkice i Wspomnienia — pod redakcją J. Stachieuńcza i W. Lipińskiego. Warszawa 1930. -— Slatcoj SkladhotcMkk Strzępy Meldunków. Warszawa 1936.

W. Pobóg -Malinowski.

Beduini.

Tak się, w odróżnieniu od Arabów osiadłych, nazywa tych Arabów, którzy zamieszkują pustynię arabską i żyją jako koczujący pasterze. Głównym ich wierzchowcem i zwierzęciem jucznem jest wielLłąJ; posiadają także konie (w głębi pustyni kucyki), osły, bydło rogate i owce. Punktami oparcia są dla nich oazy z gajami palm daktylowych. Dzielą się na liczne plemiona. Wszyscy są mahometanami. Większość B. uznaje zwierzchnictwo króla Nedżdu.

W. Cu.

Belgja.

I. Struktura geograficzna, i. Położenie, podział. 2. Klimat, rolnictwo, hodowla, przemysł. 3. Komunikacja, ludność. 4. Finanse, handel. II. Historja i stosunki polityczne. 1. Dzieje Belgji do 1815 r. 2. Stosunki wewnętrzne Belgji w XIX w. 3. Polityka zagraniczna Belgji i wojna 1914—1918 4. Dy-nastja belgijska. 3. Bel7ja a Polska. 6. Uwagi końcowe. III. Ustrój polityczny.

l. Konstytucja. 2. Stronnictwa polityczne.

I. Struktura geograficzna.

1. Położenie, podział. Kraj północno-zachodniej Europy, położony przy wybrzeżu

m. Północnego w miejscu, gdzie to ostatnie zwęża się ku cieśninie Pas-de-Calais. Na 30 441 km² powierzchni 1 8 159 000 ludności kraju (r. 1931) wynosi jego morska granica tylko 67 km, podczas gdy lądowe mają 1 274 km długości. Od północy graniczy B. z Holandją (43ihm), od południa z Francją (614 km), od wschodu z Niemcami (100 km) i z Luksemburgiem (129 km).

Kraj składa się z dwóch znacznie różniących się pomiędzy sobą części: północ jest strefą nizin przeciętych przez bardzo szerokie i płaskie doliny, natomiast południe stanowi płaskowyż, porozcinany głębokiemi jarami i wznoszący się stopniowo coraz bar-. dziej ku południowemu wschodowi, gdzie wysokość jego sięga 692 m. Ten najwyższy