487
LA PLATA — LAPONJA
mi są jedynie Rosario i Santa Fe. Najważ-niejszemi portami na Paranie są: Rosario, Santa Fe, Campana, Zarate, na Paraguayu Asuncion, na Uruguayu Paysanda i Fray Bentos. W dolnym biegu rzeki L.-P. żegluga jest niezwykle utrudniona z powodu olbrzymich lawie piaszczystych, zwłaszcza t. zw. Banco Ingles, niedaleko ujścia. Celem udostępnienia komunikacji morskiej zbudowano m. in. kanał między Barra del Indio a portem Buenos Aires. Najruchliw-szemi portami Rio de L.-P. są: Buenos Aires i Montevideo, następnie Ensenada i Colonia.
Literatura: Ł peekU Argentyna. Warnami 1936. — Sapper Amerika. Berlin 1927. — Siennra: Die Cordillerenstaaten Berlin 1913.
St. Leszczycki.
L. w znaczeniu kraju, gdzie żyją Lapończycy, obejmuje obszar 372 000 km2 i 300000 mieszk., z czego 33000 (11%) Lapończyków; 2/a Lapończyków żyje w Nor-wegji, w Finmarken stanowią oni 25% ludności. Własna nazwa Lapończyków jest Same, ich kraju zaś Samejednam; stąd pochodzi nazwa Finlandji Suomi, a forma Samejednam w ustach Rosjan zmieniła się, drogą etymologji ludowej, w Samojedy.
OBSZAR I LUDNOŚĆ LAPONJI
km* |
Mieszk. |
Lap, |
% | |
W Norwegji. . |
74 ooo |
150 ooo |
22 800 |
15.3 |
W Szwecji . . |
iio ooo |
112 OOO |
7 200 |
6,4 |
W Finlandji |
6o ooo |
15 ooo |
2 ooo |
13.6 |
Murmański kraj .... |
128 ooo |
23 ooo |
1 ooo |
4-3 |
Razem |
372 ooo |
300 ooo |
33 ooo |
Obszar ich zamieszkania sięgał pierwotnie o wiele dalej na południe. W XVI w. mieszkali nad jeziorem Sajma, w okolicy Mikkeli; dotąd też sięgają nazwy miejscowe z określnikiem Lapp-. W XIV w. mieszkali nad Onegą. Do szwedzkich krain Lap-plandji przybyli w wiekach średnich. Są rasą niefińską 1 dali początek typowi lapo-noidalnemu w Skandynawji. Dzisiaj jednak są rasowo bardzo zmieszani, a język ich zawiera mnóstwo skandynawskich zapożyczeń z rozmaitych nordyjskich stadjów rozwoju; są nadto nowsze zapożyczenia fińskie i rosyjskie.
Pustkowia bezleśnych gór i tundr L. miały wartość gospodarczą tylko dzięki hodowli reniferów i związanym z nią wędrówkom z lasu do tundry w ciepłej porze roku. Tylko 1/0 Lapończyków koczuje, reszta, zwłaszcza w Norwegji, zajmuje się rybołówstwem, a nawet rolnictwem. Koczowniczy tryb życia uregulowano w Szwecji około r. 1870 ustawą o „granicy kultury", czemś w rodzaju rezerwatów indjańskic1' w St. Zjednoczonych, zaczem nastąpiły dalsze ustawy, ostatnia w r. 1917. Wynikł również na tern tle spór z Norwegją, zakończony 1918 r. Obecnie Szwecja posiada w L. 168000 reniferów, Norwegją 110 000, Fin-landja 103 000.
Wielkie jest dzisiaj polityczne znaczenie L. Jest ona licznie uczęszczanym rejonem turystycznym Szwecji z najwyższym szczytem kraju (Kebnekaise, 2 123 m), wspanialemi lodowcami i parkiem narodowym. Ośrodkiem turystyki Norrlandu jest Jokkmok (lap. „szypota", jako gmina 7 500 mieszk.). Wysokowartościowe rudy żelazne (60—7°%) odprowadza kolej przez norweski port Narwik. Siły napędowej i światła dostarcza zakład wodnoelektryczny w Porjus, rozbudowany do 140 tys. HP, wyzyskujący energję dwu największych wodospadów Szwecji. Wszystkie zakłady są odpowiednio ufortyfikowane. Równie wielkie znaczenie polityczne dla Finlandji ma korytarz Pe-czenga (Petsamo, gmina 2371 mieszk.), uzyskany od Związku Sowieckiego pokojem w Dorpacie w 1920 r. Tutaj nad morze polarne prowadzi autostrada z Rovaniemi, jako linja konkurencyjna dla kolei murmańskiej. Tutaj wreszcie Rosjanie zbudowali port Murmańsk, który w ostatnich kilku latach jakby z pod ziemi wyrósł w krainie 2-miesięcznej nocy do 103 800 mieszk. (1935). Tak w L. zetknęły się żywotne interesy wszystkich krajów skandynawskich i Związku Sowieckiego. Więcej jednak, niż stosunkowo nieznaczne względy gospodarcze, znaczy tu strategja.
Literatura: Annuaire Statistigue de la Norrhge. Oslo 1936. — Asbrink: Ein Buch Uber Schweden. Stockholm 1926. — Kjellśm Schweden, etne politische Monographte. Munchen 1917. — Po-pulation de la Finlande.. 1930, tome I: nombre de la populaiion, repartition par la langue. Helsinki 1933. — Sapper: Die anthropogćographische Bedeutung des Renntiers. „Geogr. Zeit-schrtft*'. 1931. — Wiśniewski: O arktyemej granicy lasu n> Laponji. „Rocznik Pol. Tow. Dendr1930. — Żęjmo-Żejmia: Struktura rasowa Skandynawji. Lwów 1935.
Józef Haliczer.