Pociągała go od najmłodszych lat działalność pedagogiczna, a obcowanie z młodzieżą, którą gorąco kochał, było dla niego zawsze źródłem wielkiego zadowolenia. Toteż gdy tworzono uniwersytet Stefana Batorego, przyjął z radością wezwanie do objęcia katedry, wnosząc już poważny dorobek naukowy pod postacią cennych dzieł ekonomicznych.
Gdy zażądano od Zawadzkiego objęcia podsekretarjatu stanu w Ministerstwie Skarbu, a w następstwie stanowiska wicepre-mjera nie wahał się przerwać pracy naukowo-pedagogicznej, by oddać na usługi Państwa rozległą swą wiedzę. Objęcie teki ministra skarbu przypadło na okres niezmiernie ciężki. Rozpoczynało się wielkie przesilenie światowe. Wybuchło też gwałtowne przesilenie bankowe 1931 roku, w którym załamanie się bankowości austrjac-kiej, a wkrótce potem i niemieckiej, wywołało tak głęboki wstrząs, spotęgowany w następstwie dewaluacją funta szterlinga. W tych niezmiernie trudnych okolicznościach zachował Zawadzki zimną krew i nie ulegając naciskowi wywieranemu nań z różnych stron, bronił odważnie stałości waluty polskiej i oszczędził życiu gospodarczemu nieuniknionych wstrząsów.
Gruntowny znawca życia gospodarczego zdawał sobie sprawę z niebezpieczeństwa, jakiem życiu temu groził nadmierny fiskalizm i niewątpliwie przyczynił się w znacznej mierze do zmiany krańcowych niekiedy poglądów świata urzędniczego.
Miarą jego zainteresowań dla zagadnień naukowych było, że jeszcze w czasie swego urzędowania i mimo niezmiernie ciężkich obowiązków, jakie spadały na ministra skarbu, nie uchylił się od współpracy w wydawnictwie Encyklopedji, objąwszy obszerny