Magazyn 505

PUSTELNIA W GÓRACH 199

do tych, po których widział rano spływające kaskady. Lecz tu było sucho; woda tylko miejscami sączyła się ze szpar.

—    Którędy pójdziemy?

—    Tędy! — w odpowiedzi wskazał Stefek górę.

Paweł spojrzał zaciekawiony, jak to oni wedrą się na zupełnie prostopadłą ścianę. Zrobili to w sposób bardzo prosty. Piotr zaczął wstępować pierwszy, czepiając się za krawędzie i wyster-ki — za jego przykładem poszli inni. Czasami zwisali tylko na rękach, to znowu pospiesznie bokiem przesuwali się po wąziutkich załomach. Ruch, wspólność niebezpieczeństwa, co chwila składane dowody zręczności i odwagi rozpalały im ogień w źreni-