FizykaII03901

34

in~\~3

dy /■— ^s/₄ T lub 1 ——-—- T. Węzły drgania 3% zaś dla tego ciągle w stanie spoczynku, że przez nie zawsze równocześnie góra i dół fali w przeciwnych kierunkach przechodzi. Punkta środkowe międzywęźla dosięgają podczas drgania największego odchylenia i tam właśnie schodzą się razem obie góry lub obydwa doł> przeciwnych fal, jeśli te są poprzeczne. Kształt rzędu pun-

T

któw po upływie czasu t = 2n.-r przedstawia linia prosta MN

a •

...    ..    T

{Fig. 12), w czasie zaś t — (4n -j-1) — linia kropkowana M' N

JU

Fig. 12.

T

w czasie i — (2n-\-l) — znowu lima prosta MN, a naresz-

T

cie w czasie t. =    — wyciągnięta linia falowa M" N".

Wskutek interferencyi dwóch poprzecznych ruchów falowych, idących w przeciwnych kierunkach, rozpada się więc cały szereg punktów na same kawałki, równe długości półfali: w każdym z nich są wszystkie punkta w tej samej fazie poprzecznego drgania, punkta zaś kawałków, na przemian po sobie następujących, zawsze w przeciwnej fazie tego ruchu. Czas takiego stojącego drgania poprzecznego jest równy czasowi oscylacyi obydwóch ruchów falowych, których wypadkową ono właśnie przedstawia.

Podobnie dochodzi się też interferencyi postępujących fal podłużnych w ciele elastycznem znacznej długości. Dajmy na to, że z miejsca A idzie jeden ciąg fal podłużnych V w kierunku AB, a z miejsca B taki sam drugi W, złożony z fal równej z tamtym długości, w kierunku BA. Zgęszczone fale jednego będą więc odbywać swoje drgania w kierunku rozrzedzonych fal drugiego, gdyż drganie pierwszych odbywa się w tym samym kierunku, w którym fala idzie dalej, drganie zaś drugich w kierunku przeciwnym. W tej chwili, kiedy fale zgęszczone jednego ciągu zejdą