NDIGCZAS0034762597

Poezje. 181

i marzy o tej wiośnie w której się zakwieci —

— marz sobie ile wlezie — toć rzekę z pewnika nie potrza mi mój bracie pana sadownika

i tak z ciebie dziadygo nic zbierał nie będę

— ino się śniegiem bielisz pod śniącą kolędę ino skrzy w twych koślakach jak gwiaździsta tęcza zasadzka na biedronki wiotka nić pajęcza

ino się u twej wierchli zorzy i djamenci rosa niespita słońcem w rozwidleniu pręci —

— ano nic — niechże będzie — wszystko to jest jedno — co się pożytkiem stanie i tak to niewiedno —

FRAGMENT Z BALLADY O BABCE GÓRALCZYCZCE.

(„Wielka Nowina").

dzieci moje beskidzkie bledziutkie chudziutkie — jus tes ta kwilę scęsne niedługie — ba — krótkie

ino sie to od ziemi conieco podniesie jus zaroś chrust i ściołe zbierać musi w lesie

potem borówki — tota przyjemniejse jesce — gorzej paś po jesieni gdy tak siępią dysce

gdy tak saro okropnie tak smutno tak straśnie -kiedy ogienek tępy, nim zatli juz zgaśnie

krowy skubią niemrawie ścierń rzodką kolącą —