page0107

- 106 —

byłaś nam pomocą, przychodzimy wywdzięczyć się za twoje dobro.

Po małej chwilce wszedł krzaczek różany, i na całą izbę rozeszła się w^roń przyjemna; krzaczek zbliżył się do Marylki, jedna róża przytuliła się do jej usteczek, druga do lica, i powróciła im żywy rumieniec. Wkońcu tak przemówiła róża:— Wróciłaś nam życie, kiedy już miałyśmy ginąć bez wody; teraz nawzajem przychodzimy ocalić cię od śmierci.—

Różyczki odeszły, wtem wiatr otworzył okienko, przyleciał do Marylki, tchnienie swe wlał w jej piersi, i odtąd zaczęła swobodnie oddychać; serce znowu bilo, a na ustach krążył maleńki uśmiech.

Wiatr odleciał, i wszedł Anioł z dłu-giemi srebrnemi skrzydły.— Marylko! Pan Bóg mię przysyła do ciebie; czyniłaś dobrze, o ile było wtwojćj mocy; z dobrych uczynków nieszukałaś chluby, za to stałaś się miłą Ojcu Niebieskiemu, który mię przysłał i kazał to powiedzieć. ^-Usłyszawszy te słowa Marylka, zerwała się z łóżka i padła na kolana przed Aniołem, który zniknął, zostawując po sobie wielką światłość w izbie.