page0116

106

harmonizują z wpływem wyobrażeń go ogarniających.

Podobnie się tóż zachowują i chorzy w niektórych chorobach gorączkowych, w zapaleniu płuc, róży twarzy, szkarlatynie, tyfusie i t. d., w których zajęci jakąś ideą ogarniającą ich umysł, niekiedy całemi godzinami bredzą, czasami nawet bredzą konsekwentnie—lecz po przejściu stanu gorączkowego nic o swych hredzeniach nie wiedzą, lub zaledwie słabe jakieś mają swych bredzeń wspomnienie.

Przy złudzeniach więc i ekstazie, funkcyono-wanie mózgu odbywa się przy mniej lub więcój zniesionej świadomości—ztąd też wynika, że mechanizm odruchowy koordynowanych bez hamulca wyobrażeń, stopniowo się wyćwiczą i stopniowo staje czysto mechanicznym, jak prostsze skoordynowane ruchy np. chodzenie. Dla tego zapewne halucynujący, którzy działają umysłowo tylko w miarę najłatwiej stowarzyszających się z ich wyobrażeniami zasobów myśli, w miarę wyćwiczenia wspomnionego odruchowego psychicznego mechanizmu, za każdym następnym razem, pobudzeni przez magnetyzera do halucynacyi lub zachwytu, prawie natychmiast powracają do swych pierwotnych bredzeń— i już z całą łatwością cały szereg raz ujawnionych myśli na nowo uzewnętrzniają—gdy pomiędzy jednym a drugim momentem ich nienormalnego umysłowego życia, zupełnie niepamiętają tego co ich poprzednio godzinami zajmowało w stanie hypnotycznym.