&niiei‘ć Mojżesza.
Bóg rozkazał Mojżeszowi położyć ręce na Joznego, i w niego ducha swego przelać, dla zaprowadzenia ludu do ziemi Abrahamowi obiecanej. Mojżesz posłuszny był Bogu i przypomniawszy Izraelitom wszystkie cuda, jakie Bóg uczynił dla swojej ku nich miłości, kazał im przysiądz, iż będą wiernymi w zachowaniu praw i przepisów, które Bóg im przez niego objawił, i że się od nich nigdy nie oddalą. Poczem wszedł na wysoką górgNcbo, a Pan pokazał mu ztamtąd cały kraj .ęiiaganejski i rzekł mu: ,,Oto jest kraj, który obiecałem potomstwu Abrahama, Izaaka i Jakóba. Widziałeś go wlasnemi oczami, ale do niego , nic wnij-dziosz.” Mojżesz umarł więc z rozkazu Pana, który go pogrzebał w dolinie kraju Moab, naprzeciw Plmgor, a żaden człowiek po dziś dzień nie dowiedział się
0 miejscu gdzie był pochowamy. Mojżesz umierając miał lat sto i dwadzieścia. Wzrok jego nie ociemniał przez cały czas życia, ani zęby nie trzęsły się. Dzieci Izraela płakali po nim w równinie Moab przez dni trzydzieści. Co zaś do Joznego synaNuna, gdy Mojżesz położył na nim swe ręce został napełniony duchem mądrości, a dzieci Izraela słuchali go jak słuchali Mojżesza. Nie powstał zaś więcej w Izraelu inny prorok podobny Mojżeszowi, z którymby Pan, jako z nim, twarz w twarz rozmawiał, ani, któryby czynił dziwy
1 cuda takie, jakie Bóg Mojżeszowi w Egipcie w oczach Faraona i jego sług czynić dozwolił, albo dzieła tak wielkie i tak zadziwiające, jakie Mojżesz w pustyni przed całym ludem Izraelskim spełniał.