page0139

W naszym kraju tylko z Warszawy posiadamy cokolwiek pewniejsze dane o prostytucji i to po części daty już przestarzałej *). Liczba ich wzrastać się zdaje, lubo nie w większej proporcji od ludności. W r. 1867 wykazano ich 1364 a łącznie z wykrytomi 27 (!) 1391, r. 1868 : 1414, r. 1869 : 1443, r. 1870 : 1478, r. 1871 : 1502. K. 1878 wykazano 1649, r. 1879 : 1753, r. 1882 : 1497. W stosunku ludności przypadało w r. 1867 : 54 z 1000, r. 1871 : 57, r. 1879 : 48. Domów nierządu było r. 1867 : 39, r. 1868 : 34, r. 1369 : 39, r. 1878 iuż tylko 24, r. 1882 tylko 15. Kobiet zamieszkujących takie domy było r. 1867 : 323, r. 1869 : 305, r. 1877 : 277; w odpowiedniej pro-porcyi zwiększyła się liczba prostytutek mieszkających osobno. Łącznie z wykrytemi potajemnemi wykazało się prostytutek r. 1867: 1764, r. 1869 : 3047, r, 1878 : 4463, nie licząc zamiejskich.

O rozpowszechnieniu prostytucyi po innych miastach i w calem Królestwie, należy sobie zrobić wyobrażenie z liczby osób podległych chorobie syfilitycznój (przymiot). Tych podług sprawozdania departamentu lekarskiego w Petersburgu ⁹) miało być (roku ?) w Warszawie 3286, w gubernii Warszawskiej 1205, Piotrkowskiej 714, Kieleckiej senza pesce, domie senza pudere) 24, w Mediolanie 40, w Madrycie 41, we Florencji 45, w Neapolu 48, w Palermo 53, w Amsterdamie 65, w Liwer-poolu 84, Glazgowie 90, w Algerze 98, w Londynie 109. Cyfry te bardzo potrzebowałyby sprawdzenia. Że, przynajmniej największa ich część jest znacznie niższa od rzeczy wistćj, nie ulega wątpliwości. W Petersburgu podług danych przywiedzionych w rosyjskiera „Archiwum Medycyny Sądowej⁴¹ t. 1869 m. Maizec, miało ich być 2956 (oprócz potajemnych) co w propor-cyi powyższej daje 49 z 1000. W tej dacie miało ich być w Warszawie 1502 czyli blisko 60 z 1000. We Lwowie Hausner liczy (r. 1858) tylko 820 czyli 45. Spis ludności r. 1869 wykazał jeszcze niniejszą stosunkowo cyfrę. "W ogóle charaklerystycznem jest zmniejszanie się w wielu miastach cyfr osób tej klasy, oczywiście fikcyjnych lub niedokładnych, które z pewnością. <o polepszeniu stanu obyczajowego pod tym względem, nic świadczy.

*) Czerpiemy je zo sprawozdania Komitetu policyjno-lekarskiego ir. 1867—69, zamieszczonego w warszawskiej „Gazecie Lekarskiej⁴* t. VIII, s. 728 i dalsze. Późniejszej daty,—z wiadomości zamieszczonych w dziennikach o służbie zdrowia m. Warszawy r. 1878 a także pochodzić mających ze źródeł urzędowych, Zob. art. „Służba zdrowia w Warszawie¹⁴ w Gazecie Sądowej r. 1882.

-) Podane w dwutygodniku Warszawskim „Zdrowie⁴* t. II. s. 270.

http://rcin.org. p!