page0162

159

to, żeby górnicy tak włosi, jeszcze przez Tylickiego sprowadzeni do kopania w okolicy miedzi i ołowiu, jako też i krajowcy, mieli się gdzie modlić w pobliżu. Biskup więc wybrał o ćwierć mili od Kielc powabne wzgórze lasem zarosłe i tam kościół założył.

W cztery lata potem, to jest 1628 r., sprowadził uroczystą, processją z kollegjaty kieleckiej relikwje św. Karola Boromeusza, patrona od morowej zarazy. Niegdyś, za życia Karola, jego przyjaciel widywał się z nim często we Włoszech, a po jego śmierci, sam z Medjolanu przywiózł jego relikwje;teraz zatem nowo zbudowaną świątynię jego opiece poruczyć zamyślił, a górze dał miano świętego Karola.

Lecz się nie utrzymała ta nazwa; po dziś dzień miejsce to zwą Karczówką; a kościół wraz z klasztorem 00. Bernardynów, których tu wkrótce po ukończeniu budowli wprowadził Marcin Szysz-kowski, widoczny na kilka mil w około, wspaniale nad całą panuje okolicą. Trudno znaleźć powabniejszego miejsca do pobożnych rozmyślań dla ludzi wyłącznie modlitwie poświęconych.

W Siewierzu są także ślady gorliwej opieki •biskupa Szyszkowskiego o rozkrzewienie wiary i dobro ludzi powierzonych swej pieczy. Księstwo