17 7
1840 dowódzca pierwszej dywizyi wojskowej Paryża, nadaremnie usiłował w dniach lutowych r. 1848 powstrzymać powstanie ludu.
Sebastyjan Z Łęczycy, Ob. z Łęczycy Sebastyjan.
Sebastyjan Z Szamotuł, Ob. z Szamotuł Sebastyjan.
Sebuion, Ob. Zabulon.
Seceders, sekta dyssydencka w kościele szkockim. Wielu pastorów pres-byteryjańskich, niechętnych przewadze i zwierzchnictwu Kościoła panującego, odłączyło się od niego otwarcie r. 1733, i założyło pod nazwą prezbyteryja-uizmu zjednoczonego, osobną sektę, w której zlały się później różne inne sekty, i nabyła ona tym sposobem pew'nego znaczenia. Pod względem dogmatów', .Secedery zgadzali się z Kościołem presbyteryjańskim; odróżnili się zaś od niego organizacyją ściśle demokratyczną. Wszyscy członkowie gminy należą do wyboru księży, którzy nie podlegają żadnej hijerarchii i rządzą się sami sobą za pośrednictwem synodów. W r. 1744 z powodu przysięgi cywilnej, wykonywać się mającej przed członkami Kościoła panującego, secedery rozdzielili się na burghers, uznających za swego naczelnika duchownego Erskine (zmarłego r. 1755) i zgadzających się na wsporanioną przysięgę, i na anti-burghers, to jest mniejszość, która się skupiła koło niejakiego Gibb (zmarłego r. 1788), która nie chciała wykonywać wymaganej formalności. Wszelako dyssyden -t zgodzili się później przysięgać na wierność i posłuszeństwo w rzeczach czysto cywilnych. W roku 1820 nastąpiło zjednoczenie obu stronnictw, pod nazwą połączonego synodu Kościoła odłączonego.
Secemin, miasteczko prywatne w gubernii radomskiej, w powiecie kieleckim, od stacyi pocztowej Włoszczowa mil 2 odległe. Położony nad błotami, które lud zowie Sece, i od nich wywodzi źródłosiów miasta, jak gdyby przestrzegano Sece miń. Osada wielce starożytna, niegdyś własność królewska, którą Władysław Jagiełło przywilejem r. 1401 nadał prawem dziedzictwa Piotrowi Szafrańcowi z Pieskowej Skały, ustanowił 2 jarmarki i t. d. Potwierdzali te przywileje: król Alexander 1505 r., nadając nowe swobody, oraz król Zygmunt I w r. 1519, który uwolnił mieszczan od opłaty targowego w całym kraju, przeniósł ich z prawa polskiego na niemieckie, i do dwóch istniejących, przydał dwa nowe jarmarki. Rodzina Szafrańcow, przeszedłszy na wyznanie kalwińskie, za panowania Zygmunta Augusta, kościół katolicki w Seceminie w zbór swego wyznania około roku 1551 zamieniła. Byłto więc jeden z najpierwszych zborów kalwińskich w Małej Polsce, przy nim pełnił w tymże czasie obowiązki duchowne, sławny w dziejach reformacyi polskiej Felix z Szczebrzeszyna, pierwszy senior zborów małopolskich. Różnowiercy objąwszy w posiadanie ten kościół, otworzyli przy nim szkoły, które staraniem dziedziców uposażone, biegłymi nauczycielami osadzone zostały/ Członkowie wyznania reformowanego odbywali tu częste zjazdy, na których w r. 1556 Piotr z Goniądza publicznie i w ostrych wyrazach przeciw dogmatom rzymskokatolickim powstając, okazywał w zdaniach swoich zarody nauki Aryjusza. Po Szafrańcach dostał się Secemin, także kalwińskiej rodzinie Dębińskich, herbu Gryf, którzy zbór tutejszy wciąż utrzymywali. Kiedy zbór ten upadł niewiadomo, ale istniał jeszcze w r. 1616, albowiem w tym samym roku dnia 6 Maja odbył się w nim synod partykularny, na którym między innemi uchwałami exkomunikowano także ministra Grzegorza Jankowskiego. W lat kilkanaście pitem kościół był już wrócony katolikom i hojnie uposażony dotrwał do naszych czasów. Secemin należy teraz do Antoniego Michałowskiego, liczy ogólnej ludności 893 głów, ma domów 118, wszystkie oprócz 2-ch, drewnia-
ENCYKLOPEDY.TA. TOM XXIII.