351
prassa angielska rozgłaszała. Seymour w najtrudniejszych okolicznościach taktownie i oględnie postępujący i nieunikniony rozwój przesilenia na Wschodzie, oddawna przewidujący, musiał nakoniec zażądać paszportów i wyjechał z Petersburga w Lutym r. 1854, ponieważ i z Londynu poseł rossyjski odwołany został.
Seymour (sir Michał), marynarz angielski, urodził się w Plymouth w roku 1802, odbył kampaniją w r. 1813 i 1814, następnie przez lat trzy kształcił się w swym zawodzie w kollegium królewskiem i po ukończeniu nauk powtórnie wszedł wr służbę morską. Służył na wodach Ameryki południowej, na morzu Śródziemnem i w r. 1845 w eskadrze sir Austen’a w Stanach Zjednoczonych. Podczas wrojny z Rossyją był pod rozkazami admirała Napier na morzu Baltyckiem; w r. 1855 został kontradmirałem pod dowództwem admirała Dundas. W r. 1856 jako naczelny dowódzca sił morskich w Chinach, Seymour napróżno domagał się od rządu w Kantonie zadosyć-uczynienia za obrazę wyrządzoną flocie angielskiej: obiegł więc wszystkie porty i zbombardował miasto. Wynikłe ztad nieporozumienia pomiędzy rządem Wielkiej Brytanii a Chinami, usunęło pośrednictwo Francyi. W roku 1859 sir Seymour zasiadł w parlamencie a w roku 1863 został admirałem czerwonej flagi.
SCZOStrys, wprowadzone przez Herodota imię króla egipskiego, pod którym historycznie rozumieć należy dwóch największych Faraonów drugiej monarchii egipskiej, panujących na początku dziewiętnastej dynastyi Manetońskiej, t. j. SetPego I (ob.), mniej więcej od r. 1445—1394 przed nar. J. Chr. i syna jego Ramsesa (ob.), mniej więcej od r. 1394—1328 przed Chr. Nazwisko Sezo-strys powstało z przekręconego nazwiska Seti i Monethon nazywa go Sethosis Dyjodor Sesoosis. Obaj t. j. Seti i Ramses byli wielkiemi zdobywcami, przedsiębrali wyprawy wojenne do dalekich krajów Azyi i ztąd zostawili w wielu miejscach po sobie wspomnienie mytyczne i według Manethona Sethosis miał odnieść zwycięztwo nad Cyprem i Fenicyją, nad Assyryjczykami i Medami. O Ramsesie kapłani tebańscy opowiadali Germanikowi (jak mówi Tacyt), że pokonał także Persów, Baktrów i Scytów, a w Afryce Libyjczyków i Etyjo-pów. Za pierwszego z tych królów Józef przybył do Egiptu i wprowadził tu wielkie reformy administracyjne, które Herodot przypisywał Sezostrysowi. Za jego syna narodził i wychował się Mojżesz, a Izraelici odbywali pańszczyznę przy budowie miast Pithom i Ramses, leżących nad kanałem między Nilem poniżej Heliopolis a Gorzkiemi Jeziorami. F. H. L.
Sędowicki powiat, stanowił jedpę z dwunastu prowincyj Prus dawnych, ktkrej mieszkańcy nazywali się u kronikarzy Sudowitami, Sudami i jeden tylko Długosz (I 816) daje im nazwę Sędowiczan, Sędowian,. SandouUae. Graniczył zaś ten powiat na południe przy Łęgu z Golędzią i Jaćwiężą, na zachód z ziemią Barcińską, na północ przy Gołdapi i Darltmny z Litwą, na wschód Z rzeką Matą dziś Netłą wpadającą do Biebrzy. Do miejsc znakomitszych należały: Mierniki, Krasin, Oleśko, Krzywe, Lęg, nazywany od kronikarzy Ruskich Ołegiem, od niemców Łykiem a później od mieszkańców Ełkiem, który otrzymał prawo niemieckie w r. 1273, Skomętno. Ta część Prus bałwochwalczych graniczących z Jaćwiężą, zachowana była przez stolicę apostolską dla książąt Polskich, jeżeli ich dobrowrolnie do przyjęcia chrześcijaństwa nakłonią. Dla tego zakon niemiecki Krzyżaków pierwej przeszedł Pregiel, niżeli pomyślał o zajęciu pogranicznej Mazowszu krainy. Podług aktu rozgraniczenia Mazowsza od posiadłości Krzyżackich za Ziemowita w r. 1343 Sędowianie należeli do zakonu Niemieckiego, którego panowanie sięgało po rzekę Biebrzę