364
się protoplazmą, przez co tworzy się ilość komórek odpowiednia jądrom. Z pierwszych jedno jądro wraz ze swoją protoplazmą daje definitywną komórkę jajową, podczas gdy dwie inno komórki współdziałają w czasie przeciskania się pyłku do woreczka zalążkowego, i te zwią się synergidami; trzy inne komórki, leżące po stronie przeciwnej synergid, zwią się antypodami i odpowiadają komórkom wegetatywnym przedrośla u paproci; w końcu dwa jądra środkowe łączą się z sobą w twór większy, dając tak zw. wtórne jądro woreczka zalążkowego o funkcyach wegetatywnych
Pyłek nie może się dostać bezpośrednio do woreczka zalążkowego, bo zalążnia jest zamknięta. To też pyłek, padłszy na znamię słupka, wypuszcza z siebie kiełek, jego otoczka pęka, w ślad za czem wylewa się z niego pas plazmatyczny, który biegnie przez całą szyjkę słupka i dosięga woreczka zalążkowego. Po tym pasie, zwanym łagiewką, posuwają się jądra pyłku; jedno, generatywne, dzieli się na 2 części, a przebiwszy jedną z synergid, dochodzi w okolicę jaja, które się natychmiast zespala z jednem jądrem generatywnem i otacza się błoną; tymczasem drugie jądro generatywne pyłku łączy się i zespala z jądrem wtórnem woreczka zalążkowego, poczem oba te jądra dzielą się kilkakrotnie i odcinają się wraz z pewną częścią protopla-zmy ściankami, dając w rezultacie komórki bielma. Na tern kończy się akt zapłodnienia, a zaczyna się rozwój jaja przez jego podział wielokrotny, przyczem komórki bielma służą za pokarm rozwijającemu się jajku x).
§ 57. Samorodztwo czy kreacyanizm?
Jeżeli się nie chce przyjąć, iż organizmy pierwsze zjawiły się na ziemi wprost, bezpośrednio z aktu woli Stwórcy, to pozostaje tylko to przypuszczenie, że pierwsze organizmy powstały z ziemi pod wpływem sił przyrody. Tern więcej zaś narzucało się to przypuszczenie, iz w bardzo wielu przypadkach jest rzeczą bardzo trudną zauważyć powstawanie nowych or-
‘) For. Korschelt und Heider: Vergleichende Entwicklungsge-schichte der wirbellosen Tiere. Jena (1902 — 1903i, str. 81 — 160; O. Hertwig: Allgemeine Biologie j. w„ str. 265 n.; J. Reinke: Die Welt ais Tat. Berlin 19o6, str. 238 nastp.