page0493

485

RijoYii'; — Ru nkeo

(ad — a!ć) a?² -f {af' — a'f) x ■ J- ag' — a!g

^zk«^d » =-(a-i —«*>)* +—ad’    ^{; jeieIi} '* ^warloś,!

y podstawimy w którekolwiek równanie dane //, natenczas otrzymamy jówna-nie z jedną nie wiadomą lecz równanie to będzie stopnia czwartego. Sposoby wskazane tutaj niedadzą się zastosować do równań stopni wyższych nad drugi, wyjąwszy niektóre szczególne przypadki; obmyślono więc inny sposób ogólny na wszystkie przypadki, który udoskonalony został przez Sarrus'a pro-fessora w Strasburgu. Wykład ogólnego sposobu rugowania, jako zajmujący zbyt wiele miejsca pomijamy tutaj, odsyłając czytelnika do specyjalnych traktatów algebry, obejmujących naukę o równaniach stopni wyższych.

Rugowie, lud germański wedle Tacyta zostający pod władzą własnych królów i mieszkający na północnych brzegach morskich Niem;ec, w okolicy którą wielu z dzisiejszych uczonych oznacza przy ujściu Odry i dalej na Pomorzu ku wyspie Rugii, wraz z tąż wyspą. Ulmerugi’ów. to jest, Rugów wyspowych (Holm-rugier) mieszczą niektórzy na wyspie Rugii, inni na dalszych wyspach norwegskich Rogaland; wspominają o nich sagi gotyckie. Później, za czasów Attyli i po upadku państwa Hunnów ukazują się Rugowie juz to u dolnego Dunaju, już jako możny lud w dzisiejszej Austryi, gdzie po wielu walkach utrzymali swe stanowisko, dopóki Odoaker (sam Rugijczykiem nazywany) nie pozbawił władzy króla ich Fawę około r. 487. W skutek tego opuścili oni kraj dotąd przez nich zajmowany, który długi czas po ich wyjściu nazywano jeszcze Rugilanfem, a część ich rozpierzchła się i wsiąkła w narody Skirów, Herulów i Longobardów, gdy druga razem z Ostrogotami pociągnęła przeciw Odoakrowi do Włoch, gdzie żyjąc czas jakiś jako hołdowniczy Gotom naród, razem z niem przez Rzymian cesarstwa wschodniego zawojowaną została.

Ruhig (Filip), grammatyk i lexykograf litewski, był pastorem w Walterkeh-men od r. 1708—1749, w którym umarł; wydał z druku: 1) Betrachtung der litkuanische Sprache in ihrern Ursgrimg (Królewiec, r. 1745 w 8-ce). Przy gramatyce tej dołączone są pieśni litewskie. 2) Lithuanisches deutsches und deutsch lithuanisches Lexicon (tamże, r. 1747, w 8-ce). 3) Anfangsgriinde der lUhuanisehen Grammatik mit einigen lithuanischen Liedern (tamże, r. 1747, w 8-ce). Ze wszystkich tych dzieł o języku litewskim korzystali następni badacze Niemcy.    F. M. 8.

Ruhmkorff (Henryk Daniel), konstruktor narzędzi fizycznych w Paryżu, urodził się w Niemczech w r. 1803; w początku bieżącego stulecia przybywszy do Paryża, pracował w zakładach Karola Chevalier, a następnie poświęcił się wyłącznie budowaniu narzędzi elektro-mngnetycznych, na której to drodze wiele wyświadczył dla fizyki. Na wystawie powszechnej r. 1855 otrzymał medal pierwszej klassy i order legii honorowe,,, w r. zaś 1858 na konkursie o wielką nagrodę 50,000 fr. za prace nad zastosowaniem elektryczności, także medalem został wynagrodzony.

Ruhnken (Dawid), jeden z najznakomitszych humanistów XVIII wieku, urodzony 2 Stycznia 1723 w Stolpe w dolnej Pomeranii, uczęszczając do kollegi-jum Fryderyka w Królewcu, objawił skłonność do nauk klassycznych i tę później od 1741 w Wittembergu rozwijał. Po dwuletnim tu pobycie, złożywszy dowody uzdolnienia swojego w rozprawie: De Galla Placidia, udał się do Lejdy, gdzie po zawarciu stosunków przyjaznych z I-Temsterhutem (ob ), pod jego kierunkiem jeszcze raz przebiegi dziedzinę umiejętności starożytnych.