610
stąpiły doń i podpisały traktat z Francyją, Anglija, Hiszpamja i Hollandyja, Ludwik XIV oddał wszystkie zdobycze poczynione w Katalonii i Niderlandach hiszpańskich, z wyjątkiem 82 zjednoczonych miejsc (Re uniom) i uznał Wilhel-helma III królem W. Brytanii i Irlandyi. Cesarz i państwo Niemieckie podpisały ten traktat dopiero wd. 30 Października, mocąktóregd Ludwik zwrócił Niemcom zabrane kraje z wyjątkiem Alzacyi, która przy nim odtąd pczostała, wraz z zajętym przezeń w r. 1681 Strasburgiem. Silnej oppozycyi ze strony protestantów, doznała tak zwana Klauzula Rysmjcka czwartego artykułu, mocą której wprowadzona do zdobytych a później oddanych miejsc przez Francyję (od r. 1622), religija katolicka, miała i nadal tam być obowiązującą. Palaty-nat Renu zapłacił księżnie Orleańskiej 300,000 talarów wedle polubownego wyroku papieża w r. 1702. Francyja zwróciła Philippsburg, Freiburg, Alt-brisach i twierdzę Kehl, którą zbudowała i źegluge na Renie uznała woiną. Zamek w Ryswijk (zwany Huis-te-Hiewburg), gdzie pokój ów podpisano zburzony został w r. 1783, a Wilhelm V postawił na tern miejscu pomnik kamienny w r. 1792.
RySWijk (Teodor van), poeta flamandzki, ur. r. 1811 w Antwerpii, był sekretarzem lombardu tamtejszego i zmarł tamże w obłąkaniu umysłówem 7 Maja r. 1819. W poezyjach swych, mianom icie w bohaterskim poemacie Eppenstepj (Antwerpija, r. 1840), w Balladen (tamże, r. 1843), Antigonus (tamże, r. 1841), Eingenaerdige Verhalen (tamże, r. 1837), Poetische Lui— men (tamże, r. 1842), Politiclie Refereinen (tamże, r. 1844), daje on świadectwo najszlachetniejszego popędu umysłowego i moralnego, w zbyt jednak jaskrawy sposób chłostę satyry rozpuszcza na zatrute owoce gnębiącej jego ojczyznę przesady cywilizacyjnej francuzkiej. Niezrównanym jest w poezyjach ludowych, a jego Volksliedjes (tamże, r. 1846), długą i wdzięczną mu u współziomków zapewnią pamięć. Pisał nadto poezyje duchowne, jak: Dichteriyke bespiegeling op het Cme Vader (tamże, r. 1842) i Godgewyde Gezangen (tamże, r. 1844). Z okoliczności walk konkursowych między Gandawą i Antwerpiją, napisał poemaia: Kareł de Stoute i Jacob van Artecelde (tamże, roku 1845). Wydanie kompletne dzieł jego, wyszło w Antwerpii 1850 roku Od roku 1843—48, redagował Ryswijk Muzenalbum, czasopismo literackie.
Ryszard (święty), biskup, Anglik rodem, osierociały po rodzicach, brata z młodu w niewolę miał poimanego, który gdy się w wielkiem ubóstwie i prawie nagi wrócił, nie mając go Ryszard czem zapomódz, z miłości ku bratu zaniechawszy nauk, na robotę ręczną do niego poszedł, orał. bronował, woził i wszelkie czynności rolnicze wykonywał. Później udał się na nauki do Oxfor-du, Paryża, Beauvais. Wyświęcony na kapłana, otrzymał godność biskupa w Chichester. Szczodrym był dla ubogich, w karności kościelnej ostry i nieugięty. Powinowatym swym nigdy plebanij i kościelnych urzędów nie zlecał, ani ich na to przypuścić chciał. Umarł r. 1253, w 56 roku życia, wsławiony cudami. Kościół obchodzi jego pamiątkę dnia 3 Kwietnia. — Ryszard (błogosławiony), opat, jeden z najcelniejszych wskrzesicieli karności zakonnej, w wieku XI, urodził się w Banton, w Argonę, w dyecezyi Reims, ze znakomitej szlacheckiej rodziny, uczył się w szkole katedralnej w Reims, w niej był kolejno wielkim kantorem, archidyjakonem i dyjakonem. Roku 1004 został zakonnikiem w Verdun, i opatem tegoż klasztoru, w którym wznowił najściślejszą karność swoję roztropnością, przykładem i wymową. Klasztor jego stał się wkrótce tak licznym, że musiał go przebudować i powiększyć: wsławił