scandjvutmp12b01

Wyplatanie. 277

bawach. Plecionka, umocowana między dwoma długiemi pręcikami albo drutami, które obwija się sznurkiem lub nitką, służy jako flaga (chorągiewka), dziecko maszeruje z nią, zdobi nią domek, statek parowy. W podobny też sposób z kilku plecionek można złożyć parawan, odpowiedni wprawdzie dla lalki, lecz mogący, ku wielkiej uciesze małego artysty, figurować na nocnym stoliku mamy. Plecionkę rozściela się, jak dywan (lepiej jest w tym celu podkleić ją papierem), pod stołem dla lalki, przy łóżeczku, można ją podarować na patarafkę do lampy, wazonika. Pragnąc w domku dla lalki urządzić posadzkę, dziecko pokrywa ją plecionką, przyozdabia nią ściany, pokrywa sprzęty własnego wyrobu, okleja pudełka. Czyż mało znajdzie się zastosowań dla roboty własnej? Do tego jednak, aby ją spożytkować, potrzeba pracy, trzeba robotę wykończyć, aby wykonać pożądany rysunek, trzeba pomyśleć, zrozumieć go i uważnie wykonać, w przeciwnym razie omyłka rodzi omyłkę.

Materjałem do tego zajęcia jest osnowa z papieru i ta-kiż wątek; łatwo przygotować to samemu: arkusz kolorowego papieru rozcina się na części rozmiarów pożądanych, każdy kawałek składa się przez pół i rozcina na równe paski, niezbyt wąskie; krajać zaczynamy od załomu, nie rozcinając jednak papieru aż do końca. Otrzymujemy jak gdyby ramki, szerokości dwu palców, w których naciągnięte są poszczególne paski. Ażeby prawidłowiej rozciąć, można pierwej zaznaczyć szerokość kreskami. W ta-kiż sam sposób przygotowujemy wątek (wstęgi), rozcinając jednak papier aż do końca. Wstęgi wplata się przy pomocy igły metalowej lub płaskiego drewnianego patyczka, szerokości szyferka lub większego; jeden koniec igły jest zwężony i zaokrąglony, drugi rozszczepiony (ryc. 41 a).