scandjvutmp1e901

267

(sufet

t

Wf

Tyl - ko s«»r - ca skru - szo - ne Od - da - jem •> - ni - żo - ne.

Przyj m te da - ry,

r 0	=0-J—* > i -rTT. ,
rjr 7 i. W 6 2 2 € --d J i 1
y \ \ m 2 g . r i. Z G .. ł J
^ ? i-

serc o - fia - ry,    o Pa - ni świę - ta.

J«9t to jawna, żeśmy z dawna dług zaciągnęli,

Gdyśmy z czystych, macierzystych rąk Szkaplerz wzięli. I dobrze nam w tej barwie, bo tych piekło nie zarwie, Oo Szkaplerzem, jak puklerzem, są uzbrojeni.

Ale za te, tak bogate orderu znaki,

Cóż Ci damy? nic nie mamy, ziemskie żebraki, Tylko duszę i ciało, weźże, choć to za mało,

A tak będzie głośne wszędzie, żeśmy poddani.

W tym orderze, kto go bierze, znak ma zbawienia,

Że nie zginie, owszem minie pieklą płomienia,

Przed ognistym piorunem, zasłoni nas tern Hunem,

Nie ma szkody z ognia, wody, kto tę tarcz nosi.

Więc tej Pannie, nieustannie śpiewajmy dzięlfi, Żeśmy taki znak nad znaki, wzięli z Jej ręki, Szkaplerza się trzymajmy, a Maryi wzywajmy,

Z Jej opieki żyć na wieki z Bogiem będziemy.

58.

Z Krakowa.

Wi - taj    Świę - u

Z nie - wiast,    Ho - ga

?

Nie - po - ka - la - na Ro - dzi - co, wy - bra - na,

A - niel -    ski - mi

O -    - bniej • w

po - zdro-wio - na glo - iy, nad sa - me aie - bU> - ay.

17