scandjvutmp2f01

19

ka, zamiast dłuższych nóg, mają dłuższe ręce, które im bardzo dogodnie służą do chwytania z daleka gałęzi; podobne ukształcenie pokazuje się u małpozwierzów (lemures) i leniwców (bradypus) i t. d.

Do znamion odróżniających ludzi od małp, policzyć także trzeba układ dolnej części naszego tułowa. Nasza miednica jest szeroka . dla tego daje ciału obszerną podstawę; kość udowa łączy się z kościami biodrowemi główką czyli chrząstką ukośnie ustawioną, co także przyczynia szerokości podstawy tułowa, grube zaś i silne muszkuly pośladkowe z łatwością utrzymują uda w prostopadłej postawie: stądto pochodzi owa wydatność pośladków, której nie widać u żadnego z pomiędzy zwierząt czworonożnych ani nawet u małp, które dla tej przyczyny dobrze mogą przykucnąć, ale trudno im posiedzieć dłużej, podobnie jak my siadamy. Adryjau Spigel uważa w tych muszkułach, jak w grubych poduszkach, przyczynę naszego usposobienia do dłuższego zastanawiania się nad rzeczami; czego braknie wszystkim innym zwierzętom.

A nadto sam tylko człowiek ma łydki, silniejsze łydkowe muszku-ły niż u innych zwierząt, aby mógł prosto nogi utrzymać; albowiem małpy, u, których te inuszkuły są cieńsze i nie tak wysoko na udzie umocowane, utrzymują zawsze w pół zgięte nogi w kolanie, i nie tak siluie opierają je na ziemi. Prócz tego człowiek stawia nogę na ziemi płasko; większa kość piętowa w tył u niego jest posunięta, aby ciało bezpieczniejszą miało podporę, palce nóg, tudzież w ielki palec są krótkie i ostatni nie może tak jak u małp, stawać naprzeciw innych; stąd wynika, że my lepiej niż małpy, będąc usposobieni do chodzenia i biegania, nie możemy tak łatw o wyłazić na drzewa.

Głowa murzynów, mając tylny otwór dalej, niż w białćm pokoleniu, ku tyłowi położony, nie tak dobrze utrzymuje się w równowadze na karku, i już zaczyna pochylać się naprzód, szczęki bowiem przedłużają się w niejaki kształt pyska; dla tego też murzyn zwykle nie trzyma się już tak prosto jak Europejczyk: lędźwie jego w tył są cofnięte, aby niejako czyniły równowagę z twarzą na przód wystającą, łydki także u niego są mniejsze. Wyraźniej jeszcze pokazuje się to ukształoenie w małpach; w miarę bowiem jak pysk