A T .IUuim lud
rSSN M-H-llll W.Oby«NPWN W*
Maszynopis pierwszego wydania tego podręcznika został przekazany do druku w grudniu 19811. Ze względu jednak na ówczesne trudności na półkach księgarskich zna lazł się dopiero sześć lat później. Po upływie tak długiego czasu konieczna była obecnie staranna rewizja całego tekstu, uwzględniająca zarówno postęp nauki, jak i zmiany w nomenklaturze związków nieorganicznych. Pracując nad obecnym piątym wydaniem, starałem się zachować dotychczasowy charakter podręcznika i nie przeciążać go nadmierną ilością szczegółów nieistotnych dla studenta. Niemniej jednak obok wielu drobnych interwencji i uzupełnień niektóre tematy z zakresu chemii opisowej zostały rozszerzone. Nieco szerzej omówiono więc nowe odmiany alouopowe węgla, uzupełniono wiadomości dotyczące krzemu elementarnego i sposobów jego oczyszczania, poświęcono więcej uwagi borowodorom oraz roli ciekłego amoniaku jako przykładu nieorganicznego rozpuszczalnika niewodnego, uzupełniono informacje dotyczące obiegu niektórych pierwiastków w przyrodzie. W części ogólnej więcej miejsca poświęcono omówieniu wiązań wodorowych, empirycznym korelacjom stałych trwałości oraz widmom związków metali przejściowych. l>o rozdziału dotyczącego ciała stałego wprowadzono paragraf poświęcony metodom badania składu i struktury ciała stałego, wskazujący mi różne możliwości wykorzystania skaningowej mikroskopii elektronowej oraz skaningowej mikroskopii tunelowej. Przeprowadzona również została weryfikacja danych fizycznych i fizykochemicznych pierwiastków i ich związków. Słownictwo zostało dostosowane do obowiązującej obecnie nomenklatury związków nieorganicznych, przyjętej przez Międzynarodową Unię Chemii Czystej i Stosowanej (IUPAC) w 1990 r., oraz jej polskiego przekładu opracowanego przez komisję powołaną przez Polskie Towarzystwo Chemiczne. Nomenklatura ta dopuszcza niestety równolegle stosowanie różnych systemów tworzenia nazw nieorganicznych związków chemicznych. Spośród różnych możJiwości starałem się wybrać nazwy jak najprostsze.
Pragnę gorąco podziękować prof. dr. hab. Józefowi Koreckiemu za użyczenie fotografii powierzchni próbki złota, wykonanej w kierowanej przez niego pracowni mikroskopii tunelowej w Instytucie Katalizy i Fizykochemii Powierzchni PAN w Krakowie, oraz dr hab. Alicji Drclinkicwicz i dr Iilż.biecie Bielańskiej za użyczenie wykonanej na mikioskopie skaningowym fotografii powierzchni katalizatora palladowego mi nośniku