078 pcx

78 Bezprzewodowe sieci komputerowe

♦ część stała (stacja bazowa), podłączona do sieci stałej i komunikująca się bezprzewodowo (drogą radiową) z częścią ruchomą.

Struktura systemu DECT

W strukturze systemu DECT można wyróżnić części ruchome PP (ang. Portable Parts), które komunikują się bezprzewodowo z częściami stałymi RFP (ang. Radio Fixed Parts), będącymi w istocie stacjami bazowymi. Stacja bazowa tworzy mikro-komórkę o promieniu do kilkuset metrów. Stacje bazowe mogą być też połączone z centrum sterowania CCFP (ang. Central Control Fixed Part), przez które mogą komunikować się z innymi systemami telekomunikacyjnymi. Zespół stacji bazowych i centrum sterowania tworzą część stałą systemu FP (ang. Fixed Part). Architekturę systemu DECT przedstawiono na rysunku 4.4.

Rys. 4.4.

Struktura systemu DECT

Przetwarzanie sygnałów w systemie DECT

Standard DECT wykorzystuje pasmo częstotliwości 1880 - 1900 MHz. Dwukierun-kowość łącza uzyskuje się metodą podziału czasowego (TDD, ang. Time Division Duplex). Pasmo częstotliwości podzielone jest na 10 kanałów częstotliwościowych o szerokości 1,728 MHz. Każdy kanał dzielony jest następnie na 12 szczelin czasowych dla każdego kierunku („w górę” i „w dół”), tak więc w systemie dostępnych jest 120 kanałów dwukierunkowych lub 240 jednokierunkowych. Czas trwania szczeliny wynosi 417 ms, z czego 365 ms służy przesyłowi informacji, zaś pozostałe 52 ms stanowi przedział ochronny. Przesyłana informacja zawiera dane sterujące oraz sygnały użytkownika. Strukturę pakietu i organizację kanałów w systemie DECT pokazano na rysunku 4.5.

Sygnały mowy przetwarzane są na postać cyfrową w liniowym, 13-bitowym przetworniku analogowo-cyfrowym z częstotliwością próbkowania 8 kHz. a następnie kodowane z wykorzystaniem adaptatywnej, różnicowej modulacji impulsowo-kodowej (ADPCM. ang. Adaptire Differential Pulse Codę Modidation). Ciąg bitów na wyjściu