150 pcx

150 Bezprzewodowe sieci komputerowe

♦    układ kontroli napięcia zasilania,

♦    dodatkowy port szeregowy.

Układ ten został zastosowany z uwagi na występowanie w nim dwóch identycznych portów szeregowych, co umożliwia realizację konwertera bez konieczności stosowania dodatkowych układów transmisji szeregowej. Łącze przewodowe zrealizowane jest podobnie jak w konwerterze dla łącza RS-232C, ale z pominięciem linii sterujących tym łączem. Łącze bezprzewodowe natomiast wykorzystuje drugi port szeregowy mikrosterownika. Port równoległy jest odpowiedzialny za sterowanie układem radiowym i konfiguracyjnym.

Oprogramowanie konwertera

Zadaniem oprogramowania konwertera jest zapewnienie poprawnej, zgodnej z założeniami, pracy części sprzętowej. Ze względu na realizowane funkcje, w oprogramowaniu można wyróżnić cztery fragmenty:

♦    inicjalizację konwertera,

♦    obsługę łącza przewodowego,

♦    obsługę łącza bezprzewodowego,

♦    procedurę konwersji protokołów.

Funkcjonowanie poszczególnych fragmentów oprogramowania zostało znacznie zmienione w stosunku do konwertera prototypowego:

♦    uproszczono procedury komunikacyjne łącza przewodowego, rezygnując z obsługi linii sterujących interfejsu RS-232C,

♦    obsługę oraz format ramki łącza bezprzewodowego dostosowano do współpracy z modułem nadajnika-odbiomika radiowego BiM-433-F,

♦    uproszczono zasady konwersji protokołów:

♦    zrezygnowano z przesyłania ramek sterujących, zbędnych wobec braku obsługi linii sterujących interfejsu przewodowego,

♦    zrezygnowano z retransmisji informacji przekłamanej wskutek błędu.

Oprogramowanie konwertera (z pominięciem procedury inicjalizacji) można rozpatrywać jako trzy współbieżnie wykonywane procesy, komunikujące się między sobą za pośrednictwem czterech buforów:

♦    bufora nadawczego łącza przewodowego,

♦    bufora odbiorczego łącza przewodowego,

♦    bufora nadawczego łącza bezprzewodowego,

♦    bufora odbiorczego łącza bezprzewodowego.