Rys. 88
obróci się w płaszczyźnie e poziomo rzutującej, której rzut pokrywa się z rzutem poziomym X (rys. 88d).
Nie jest konieczne wykonanie kładu pomocniczego płaszczyzny obrotu dla punktu K, ponieważ płaszczyzna ta jest równoległa do rzutni zatem obrotu punktu K możemy dokonać na rzutni n.\
- oś obrotu jest punktem Z.IV = \łv
- środek obrotu S™ = LIV = M*v,
S,y KIV
- promień obrotu 'o -
S,yK,y
, przetniemy oś kład punktu K w rzucie
f) Rysując okrąg obrotu o środku S i promieniu r0 =
*, jako rzut dodatkowy rzutni poziomej i otrzymamy dodatkowym, tj. K™.
Rzut poziomy punktu Kx jest punktem przecięcia odnoszącej prostopadłej do osi*, i rzutu poziomego płaszczyzny obrotu e'. Po połączeniu punktuj z punktami L' i i\f otrzymamy kąt L'KJrf, równy szukanemu kątowi między a i /3 (rys. 88f).
6.3.2. Wielkość kąta między prostą a dowolną płaszczyzną (metoda bezpośrednia)
Kąt między dowolną prostą a i dowolną płaszczyzną a jest kątem płaskim leżącym w płaszczyźnie (p, przechodzącej przez prostą a i jednocześnie prosto
kąta utworzą: prosta a i krawędź przc-
padłej do płaszczyzny a. Ramiona tego cięcia płaszczyzny a płaszczyzną (p, wierzchołek K natomiast będzie punktem wspólnym prostej a i krawędzi K, a więc punktem przebicia płaszczyzny a prostą a.
Przykład 6.3
a) Obierzmy w układzie ;r, dowolną płaszczyznę a{)i& va) oraz prostą a(a', a") (rys. 89a).
Płaszczyznę kąta (p wyznaczymy następująco:
—
- obierzemy na prostej a dowolny punkt P(P', P")
- poprowadzimy przez punkt P prostą m prostopadłą do płaszczyzny a (rzuty prostej będą prostymi prostopadłymi odpowiednio do śladów płaszczyzny).
b) Proste a i m, jako proste przecinające się (a n m = P), wyznaczają pewną płaszczyznę. Ponieważ prosta m jest prostopadła do płaszczyzny a, płaszczyzna ta jest również prostopadła do płaszczyzny a (rys. 89b). Spełnia zatem warunki konieczne dla płaszczyzny kąta (fr. a e <p i (p 1 a.
c) Skonstruujemy ślady płaszczyzny (p (p. 2.7) i następnie krawędź k(kf, k"), wspólną dla a i (p (p. 2.8.1). Przecięcie prostej a i krawędzi k wyznacza punkt przebicia K{IC, K") płaszczyzny a przez prostą a. Jest to wierzchołek kąta (rys. 89c).
d) W celu znalezienia prawdziwej wielkości kąta (a, a) należy dokonać kładu płaszczyzny kąta <p na rzutnię poziomą wraz z leżącymi na niej prostymi a, k i punktem K (rys. 89d) (p. 6.2.1 i 6.2.3).
103