113 2 bmp

kozie śmierć,czyli jaK sobie pościelesz, tak się wyśpisz, /podchodzi do Pędzicfcowskiego i kładzie mu rękę na głowie - do su£lera/ Co ja mam teraz mówić?

Sufler; /głośno/ Pan teraz nic nie mówi,tylko Konrad. /sufluje/ Kiedy tak trzymam swę głowę...

Pędzichowski: /powtarza/ Kiedy tak trzymam swę głowę pod twę zbrodnicza ręka, to.../przerywając rolę w złości,mówi głośniej/ Czy Pan musi mi tak naprawdę głowę drapać pazurami? Skóra mnie boli i.

Kaparek; Niedotykalski!

Reżyser: Proszę dalej! Proszę roli iiie przerywać!

Kaparek: /do suflera/ Gdzie ja skończyłem?

Sufler: Teraz chciałbym się zapytać, czy zdaje mi się...

Kaparek: Co mi się zdaje? Albo Pan sufluje,albo nie!

Sufler: /jak wyżej/ Zddje mi się, że świat taki piękny z chwilę twej śmierci stanie się dla mnie otworem. Będę o niego walczył chociaż i przez krew.

Pędzichowski: Cięgle tak z głowę pod jego łapę?

Reżyser: Może Pan głowę schować do teczki. Pańska głowa potrzebna tylko dó kwestii napadu.

Kaparek: /siada na krześle/ Będę walczył! Widzisz, jak zrywam się do walki?

Pędzichowski:    Stój! Błagam cię, stój! Dokęd pę

dzisz szaleńcze?...

Reżyser: Ależ pan poczmistrz robi gest ruchu.Pędzi!

Kaparek: Ja nigdzie nie będę pędził! Ja już wnuków mam,Panie Szanowny! Nie tak goręco,bo kto się na goręcym sparzy,ten na zimne dmucha.Mogę się spokojnie przejść po scenie,ale wybij sobie Pan z głowy

114