ROZDZIAŁ 1
Bez wątpienia umiejętność „pracy z długopisem i kartką” stanowi jeden z podstawowych elementów profesjonalnego prowadzenia zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla dzieci upośledzonych w stopniu głębokim. Nie jest to umiejętność łatwa do opanowania. Wielu nauczycielom prowadzenie dokumentacji może się wydawać biurokratycznym elementem utrudniającym życie i zabierającym cenny czas.
Pomijając wymogi formalne dotyczące dokumentowania zajęć, jakie nauczycielowi może postawić zatrudniająca go instytucja, dokumentację należy prowadzić przede wszystkim dla siebie, w celu optymalizowania swoich oddziaływań terapeutycznych i tym samym uzyskiwania lepszych efektów pracy.
Dobrze jest, jeżeli jednocześnie można spełniać wymogi formalne i realizować autentyczne zapotrzebowanie na dokumentowanie ząjęć. Owocuje to przede wszystkim oszczędnością czasu pracy nauczyciela i zapobiega frustracji, nieuniknionej, gdy konieczne jest prowadzenie podwójnej dokumentacji - oficjalnej i tej właściwej, wynikającej z autentycznego zapotrzebowania.
Co należy udokumentować? Wydaje mi się, że przede wszystkim powinniśmy zapisywać cele, jakie stawiamy sobie w pracy' z konkretnym dzieckiem. Nie chodzi o to, aby określić cel na przykład jako rewalidacyjny lub jako wychowawczy. Nic nam to nie mówi i do niczego nie służy. Usta-