1

4. Obrabiarki erozyjne

4.1. Charakterystyka obróbki erozyjnej

Obróbka erozyjna jest obróbką ubytkową, w której proces usuwania naddatku obróbkowego następuje na skutek działania czynników cieplnych, gazowych i mechanicznych, spowodowanych strumieniami skoncentrowanych nośników energii elektrycznej lub zjawiskiem rozpuszczania elektrochemicznego.

W porównaniu z obróbką skrawaniem obróbka erozyjna ma wiele zalet, do których się zalicza:

-    możliwość obróbki materiałów o różnych własnościach mechanicznych bez użycia znaczniejszych obciążeń mechanicznych.

-    zastosowanie narzędzi, których twardość nie musi być większa od twardości obrabianych materiałów.

W zależności od rodzaju zastosowanych czynników i sposobu ich działania na materiał przedmiotu obrabianego rozróżnia się: obróbkę elektroerozyjną, obróbkę elektrochemiczną, obróbkę strumieniową oraz obróbkę ultradźwiękową.

Obróbka elektroerozyjna jest metodą ukształtowania przedmiotów przewodzących prąd elektryczny, polegającą na usuwaniu naddatku obróbkowego na skutek działania erozji elektrycznej wywołanej impulsowymi wyładowaniami elektrycznymi, występującymi w cieczach roboczych między elektrodą roboczą a przedmiotem obrabianym.

Obróbka elektrochemiczna jest metodą ukształtowania przedmiotów przewodzących prąd elektryczny, polegającą na usuwaniu naddatku obróbkow ego przez elektrochemiczne rozpuszczanie wywołane przepływom prądu przez elektrolit między dwiema elektrodami, tj. elektrodą roboczą i przedmiotem obrabianym.