Pr złócc f>il red pruł dr lubJ K. Ptirownkkgo"Piidiuwy toknbuk^i*. 'K\«r«.r*i 2006. ISBN k.V->i;h-.ł|>2 0 C by WNT
Pierwszą substancją, przy której ten problem wynikł, byt trichloro-etylen jego metabolit tkwas tnchlorooctowy) jest wydalany z moczem ze znacznym opóźnieniem. Zwykle w takim przypadku dopuszcza się sumowanie krzywych wydalania z każdego kolejnego dnia ekspozycji. Schemat takiego postępowania pokazano na rys 5 12
Rysunek 5.12-
7.o.xi.i graficznego sumowania poziomów wydalania uzyskanych w kołcjnych dniach ekspozycji jednorazowych
W konsekwencji otrzymuje się rosnące poziomy substancji (lub jej metabolitu i, przy czym każdy z poziomów w odpowiadających sobie okresach w ciągu doby. osiąga (po pewnym czasie) stan nasycenia. Uzyskanie granicznych, powtaizalnyeh z dnia na dzień wątłości odpowiada osiągnięciu przez organizm stanu równowagi (przy stałej codziennej ekspozycji|. Maksymalne stężenie substancji w organizmie tup w osoczu) w stanie nasycenia (równowagi) wynosi:
^ (34)
gdzie: q szybkość wchłaniania, mg/h, k stała wydalania, h Vt pozorna objętość dystrybucji, dm\
5.4.1^ Wprowadzenie
Opisane poprzednio modele kinetyczne można stosować do przewidywania poziomów ustrojowych i wydalania ksenobiotyków zarówno u zwierząt, jak i u ludzi. Warunkiem koniecznym takich przewidywań jest znajomość rodzaju modelu (jedno- czy dwuprzedziałowy) i odpowiednich stałych szybkości
138 5. KINETYKA PRZEMIAN I WYDALANIA SUBSTANCJI TOKSYCZNYCt I