C$ W S J Dull-, l W‘xuj»rj 2Ul“
ISBN wwm-157*4-1 o By WN PWN2007
256
10. Rozkład indywiduów chemicznych w ekosystemach wodnych
Mnożymy teraz licznik i mianownik prawej strony równania przez IHjO"1-]5:
[H30+J3
"ii. po, =
(10.12)
IHjO+J3 + IHaCH-]* • K,x + [H30+J • A'al • Aa2 + KlX ■ Ka2 • K*
Stosując podobne obliczenia, otrzymujemy ułamki innych postaci fosforanów w roztworze:
IHtO-]2 • ATal
"h;po; =
a
|H30~13 + [HtO+l2 • K„\ + [H.,0-1 AT., • K* + KA ■ K,2 - K>y
__|H3Qfl • Aji • Kai_
HPOi “ [HtO*]3 + [HjO+l2 • K„, + [HiO+] • K»\ ■ Ki2 + KĄt ■ K,2 • K*
=_K-,, ■ ■ K*_
Op0: IH.jO+13 + [HjO+12 • + [UyO+] • Ka\ ■ Ka2 + Kjt ■ tfa2 ■ K
(10.13)
(10.14)
(10.15)
Należy zauważyć, że każde z równań (10.12M10.15) można zastosować do obliczenia ułamka określonej postaci fosforanów przy danej wartości pH. Gdy otrzymane wartości a przedstawimy w funkcji pH. otrzymamy wykres rozkładu postaci fosforanów. Do tego celu najlepiej nadają się standardowe programy komputerowe typu arkusza kalkulacyjnego. Na rysunku 10.1 przedstawiono wykres podziału dla różnych postaci kwasu fosforowego w zakresie pH 0-14.
6 K
pH
10
12
Rys. 10.1. Wykres podziału dla kwasu fb$forowcgo(V), czyli zależność ułamka każdej z postaci fosforanów tor) od pil roztworu
14
Na podstawie tego wykresu oszacowanie rozkładu postaci fosforanów jest łatwe do przeprowadzenia. Na przykład, w otwartych wodach kenijskiej (wschodniej) części Jeziora Wiktoria stężenie fosforu wynosi zwykle ok. 12 p,g • I,-1 (w przeliczeniu na P), natomiast pH tych wód jest równe 8.2. W tych warunkach ułamki głównych postaci fosforanów określone są przez punkty przecięcia linii 1 na rys. 10.1 z krzywymi dla