2009 01 023937

G. W uaLom. S. I IXiltr. CAiww v.vA...vU huiu JUJ? ISBN WMS-OM5J14-1, O by Wl* PWN 2007

258

10. Rozkład indywiduów chemicznych w ekosystemach wodnych

ICdChl

cdcr + ci —cócu CdCI₂ + er - CdCIJ cdcir + er cdcij^-

K-> =

K\ =

K± =

|CdCl⁺)ICr ICdClD IcdCbjLcr j ICdCI^-J

= 4.0

= 2.0

= 0.6

(10.17)

(10.18) (10.19)

[CdCiniCI

Te reakcje można również przedstawić łącznic i opisać sumarycznymi stałymi trwałości. oznaczanymi symbolem 0. Łatwo zauważyć, że

	II *	K2-...Kn	(10.20)
Cd^2+ + Cl" ^ CdCl^+	k II	= 7.9- 10'	(10.21)
Cd^2+ + 2 Cl” ^ CdCI>	k II £	K2 = 3,2- 10^2	(10.22)
Cd^2++3C1" ^±CdCIJ	01 = Ky	K2K) = 6.4-l0^2	(10.23)
Cd^2+ +4C1” ^CdCI^2-	k II	K2 Ki - Ka = 3.8- 10^2	(10.24)

Należy zauważyć, ze w literaturze przedmiotu może wystąpić znaczna różnica pomiędzy wartościami stałych trwałości. K lub fi. zależnie od sposobu przeprowadzenia pomiarów. Jednym z. niezawodnych i szeroko stosowanych źródeł tych danych jest opracowanie: E. Hogfeldt, Stubility constunts of metal-ion comp!exes. IUPAC Chemical Data Senes, No 21. Pcrgamon Press. Oxford 1982.

Całkowite stężenie kadmu w wodnym roztworze zawierającym chlorki wynosi wówczas

c_Cd = lCd²⁺ ] + [CdCl' ] + ICdCĘ] + [CdCIJJ -I- (CdCl^2-]    (10.25)

Istnieje możliwość wyprowadzenia równań pozwalających na obliczenie stężenia każdej z pięciu postaci kadmu w następujący sposób. Zacznijmy od podzielenia równania (10.25) przez |Cd²⁺]

₌ [CdC^|+J [CdCh] ICdCl-|Cd²⁺] [Cd^2t ] (Cd²⁺J

(Cd²

/ kolei wprowadzamy wyrażenia opisujące stałe fi:

cca

|Cd²⁺,

Dokonując przekształcenia równania (10.27). otrzymujemy (Cd²⁺ ] =

[CdClj 1 (Cd²⁺]

—14

= i + filier] + fizicry + 0₃(cr + fticn

i + 0i [en + 0₂icri² t fińc.rv + 04icn⁴

Podobnie wyznaczamy stężenia innych chlorokomplcksów kadmu:

0.[crkca

I +0.[crj-ł-0₂(a-]² + 0,[cr]³-ł-04(ci-]⁴

²cca

|CdCI⁺] = (CdCI₂) =

02[Cr'²'

i + /?, [cr ] + 0₂(cr p+Aicr p + fi^crY

(10.26)

(10.27)

(10.28)

(10.29)

(10.30)